W pudrowe róże widzę poszłaś. Ja w tym roku też trochę uspokoiłam kolory poza kilkoma wyjątkami.
Ale juz mam dosyś. Chociaż zastanawiam się jeszcze nad trzema odmianami. Są w sklepie, w którym jak czytałam ostatnio na forum maja dużo pomyłek odmianowych więc nie wiem czy się skuszę.
Chyba nie zapłacę za internet w przyszłym miesiącu żeby mi odłączyli bo na swój rozsądek nie mam co liczyc.
Wysiewów nie mogę się już doczekać.

Szymka napisał(a)

W pudrowe róże widzę poszłaś. Ja w tym roku też trochę uspokoiłam kolory poza kilkoma wyjątkami.
Ale juz mam dosyś. Chociaż zastanawiam się jeszcze nad trzema odmianami. Są w sklepie, w którym jak czytałam ostatnio na forum maja dużo pomyłek odmianowych więc nie wiem czy się skuszę.
Chyba nie zapłacę za internet w przyszłym miesiącu żeby mi odłączyli bo na swój rozsądek nie mam co liczyc.
Wysiewów nie mogę się już doczekać.

Haha ja niedługo sobie sama chyba odłączę

Nad jakimi odmianami myślisz?

Kasia, z tych trzech tylko Tyrell nie będę mieć, choć mnie kusił

No i oszalałam przez Ciebie chyba z tymi nasionami! To już wiesz co prawda, ale muszę to napisać "przy świadkach"

Asia ty wywęszysz każdy tekst o zakupach

Mi się marzy jeszcze Seniors Hope, Wine Yed Jill i Creme de Cognac.

Szymka napisał(a)

Asia ty wywęszysz każdy tekst o zakupach

Mi się marzy jeszcze Seniors Hope, Wine Yed Jill i Creme de Cognac.

Przejrzałaś mnie!

Pierwsza i trzecia są też u mnie na karteczkach z chciejstwami. Ale obiecuję sobie, że to dopiero za rok

Kasia ja tę drugą mam na swojej liście zakupowej,
z ostrzejszych kolorków mam na daliowej rabacie Franza Kafkę, no i Watermelon też nie jest blady, do tego Jowey Mirella, ciemny groszek na obelisku i generalnie wszystko gra, mogę dalej kupować te jaśniutkie

Asia - w ogóle nie miej wyrzutów sumienia
w zeszłym roku w jakimś artykule Monty Don napisał, że nasiona są obietnicą - to jest tak trafne określenie! Wprawdzie ta jego myśl odnosiła się do czasów, gdy ludzie kładąc nasiona na stole, widzieli w nich to, czym będę sie żywić przez cały rok, my być może za chwilę możemy mieć podobne myśli, póki co pragniemy po prostu nadziei. Jak niczego na świecie. Nic dziwnego, że dajemy sie ponieść. Ja zawsze mówię, że to dużo tańsze niż terapia i antydepresanty. Jesli tylko nam to pomaga o tej porze roku, to nie ma co żałować tych niewielkich w sumie pieniędzy. Ja w zeszłym roku najwięcej kasy na rośliny wydałam właśnie zimą. Latem prawie w ogóle nic nie kupowałam.

A jeszcze jedna rzecz, którą uwielbiam w jednorocznych - szczególnie tych, które się sieją - nie wiem czy się nie powtarzam, może już o tym pisałam
uwielbiam niespodzianki, jakie szykuje mi mój ogród każdego roku - nie chcę, by był przewidywalny, uporządkowany. Chcę by mnie zaskakiwał. I ja będę albo za tym podążała albo się nie zgodzę i ujarzmię, to co mi się nie spodoba. Rośliny to nie meble, które się ustawi i są - ta zmienność i to wydatna, bo przecież jak się te maki, dzika marchew, kosmosy wysieją - to jest to bardzo architektoniczne, potrafi zmienić konstrukcje ogrodu

Pod wszystkim mogłabym się podpisać

lilarose napisał(a)

Asia
...uwielbiam niespodzianki, jakie szykuje mi mój ogród każdego roku - nie chcę, by był przewidywalny, uporządkowany. Chcę by mnie zaskakiwał. I ja będę albo za tym podążała albo się nie zgodzę i ujarzmię, to co mi się nie spodoba. Rośliny to nie meble, które się ustawi i są - ta zmienność i to wydatna, bo przecież jak się te maki, dzika marchew, kosmosy wysieją - to jest to bardzo architektoniczne, potrafi zmienić konstrukcje ogrodu

Bardzo rezonuję z tym co napisałaś

Jest nas tu parę takich