Haniu, pamiętam Twoją zeszłoroczną relację Norwegii zrobiła na mnie wrażenie. Ja tymczasem podziwiam kraj najszczęśliwszego narodu świata i próbuję rozszyfrować zagadkę tego fenomenu Tulipany też mogą się do szczęśliwości przyczynić, definitywnie

Basiu, zerkam, że net już zreanimowany, ogromne postępy w pracach widać! Tym razem to ja przesyłam pozdrowienia z krainy Muminków

Justyś, jeśli takie intensywne w odbiorze, 2 kg chyba załatwią sprawę 

Elu, to fakt, nigdy nie wiadomo, co w ręce wpadnie. Zawilce mi jeszcze w ręce nie wpadły, mam tylko jesienne. Będziesz miała na wiosnę szał, 150 sztuk? Dałaś czadu Dziękuję za życzenia!

Iwonko, zazwyczaj lubię plan, ALE: spontan też piękny, gdy wszystko się może zdarzyć... i tak właśnie jest tym razem. A co takiego się zdarzyło? Nie wiedziałam, że z tyłu, 50 metrów za hotelem rozpościera się ... ogród botaniczny! Nie ucieknę od przeznaczenia Natury w Helsinkach nie brakuje. Ogródek Reni znam, nie skojarzyłam tylko, że to o niej piszesz. Holandię miałam odwiedzić w maju/czerwcu, ale sytuacja globalna trochę pozmieniała plany. Za to wyszła Anglia, nie żałuję

Zuzo, ja też poeksperymentuję z cyniami, szczególnie te limonkowe bardzo chciałabym powtórzyć za rok. Oraz pomyślę nad tymi lilipucimi Przedogródek zagęszcza się, co mnie tak bardzo cieszy. Jodła koreańska jest zbyt dominująca w tym miejscu, w którym jest. Chętnie bym Ci ją oddała, ale jak... Jest już naprawdę spora. Z mocnym żalem ją pożegnam.

Lidko, cieszę się, że zaglądasz Obie dziarsko zmagałyśmy się z materią przez ostatni rok Pogoda nie nastraja. W dodatku żeby tak w niedzielę? Zawsze można sobie umilić czas

Jolanko, Anglia mnie jeszcze "trzyma". W BM dominowała starożytność, którą lubię też, ale nie tak jak ogrody Kamień z Rosetty, reliefy z Asyrii, marmury Elgina, itp., tyle tego było i tak szczegółowo przestudiowaliśmy , że nowszej historii Europy nawet nie ujrzałam. Rozumiesz, że reszta pobytu w Anglii była dla mnie czystą przyjemnością W BM można by miesiąc przesiedzieć. Przytłaczająco bogate zbiory, ja wciąż żałowałam, że tak bestialsko zagrabione, ale oczywiście plusem jest, że są te zbiory w dobrych rękach, dostępne, zadbane, nie zniszczone w bezsensowny sposób.

Rumianko, cieszę się, że dotarłaś do relacji Wiesz, oglądając te ogrody (ułamek tylko przecież) myślałam często o Ogrodowisku, o ogrodzie Danusi i Witka, Pszczółki, Vity, o naszych ogrodach, że stworzył się jakiś ruch, z pewnością na mapie historii ogrodów w Polsce znaczący, ciekawa jestem, jak to dalej pójdzie. Dłubiemy sobie, niby każda u siebie, ale wiele nasze ogrody łączy A jeszcze 30 lat temu sprawy ogrodowe w naszym kraju miały się zupełnie inaczej... Deszczu u mnie w tym roku jak wszędzie, często brakowało, jednak glina zaskakująco dobrze sobie z tym faktem poradziła.

W Helsinkach już lekko jesienne akcenty podziwiam także wszechobecność wody i architekturę.





Jutro wpadnę do Ogrodu Botanicznego. Okazało się, że jest w sąsiedztwie, ale jakim! Bliżej już być nawet nie mógł

Ale Ci się pofarciło .

Miłego zwiedzania! Ale masz fajny wypad

Islandia! Zazdro!
A na północ się wybierasz? Fascynuje mnie klimat małych miasteczek na dalekiej północy Islandii (poznany niestety nie osobiście, a jedynie dzięki literaturze ).

EDIT: No masz! - napisałaś Helsinki, a ja przeczytałam Reykiawik . Głodnemu chleb na myśli .
Finlandia tyż pikna .

Pokazuj Helsinki, z przyjemnością obejrzę relację. Byłam tam przed laty, w ogrodzie botanicznym też byłam. Bardzo mi się to miasto podobało. Jego architektura, czystość. Przyjemnego zwiedzania.

W pierwszej chwili sądziłam, że wylądowałaś w Danii, bo to ponoć Duńczycy uchodzą za najszczęśliwszy naród na świecie.
Ostatnio w naszym domowych kinie przeglądaliśmy dzieła fińskich twórców. Napatrzyłam się na tamtejsze krajobrazy.
Za każdym razem, kiedy mam przed oczyma skandynawskie widoki, to zadziwia mnie niesamowita umiejętność połączenia zastanego krajobrazu z architekturą. Twoje zdjęcia to potwierdzają.

Mrokasiu, to przeznaczenie? Wpadłam w temat jak chomik w kółko do biegania

Wiolu, Ty też wrzuć jeszcze trochę fotek, proszę

Judith, od razu pomyślałam, że przeczytałaś to co w duszy gra "landia" to z dużym prawdopodobieństwem północ Islandii nie znam, a marzę. Klimat odludzia jest obecny i tu, oczywiście nie w Helsinkach, natomiast 16 osób na km2 - to jest odczuwalne nawet w stolicy, dość cichej i pustej jak na stolicę.

Joku, jestem mile zaskoczona, podzielam Twoje odczucia, zgiełku i hałaśliwości tu nie uświadczysz. Proszę bardzo Wrzucam kilka impresji z Helsinek nawet są polskie akcenty na systematyczną relację i pozbieranie myśli chwilowo nie ma czasu... co można napisać, gdy tyle napisała w swoich reportażach Małgorzata Sidz (Kocie chrzciny).

Haniu, wg World Happines Report ostatnie lata Finlandia, ale wiadomo, kraje nordyckie należą zawsze do ścisłej czołówki. My na 48, musimy popracować.