Ależ tu pięknie, coraz piękniej ❤️

I masz rację, robi Ci się busz

Martka napisał(a)

Poranki o wczesnej porze czasem są warte zachodu. Czy może raczej wschodu
Dziś o 6 było tak:

Pięnie Wszędzie. Namiastka buszu buszowata

Jakie śniadanie... boskie... mniam.

Martka napisał(a)

Dziś piękne śniadanie w ogrodzie. Przeciągnęło się do późnej, poobiadowej pory. Cudne rozmowy, bez pośpiechu, dzień - marzenie. Kieliszki do likieru wystąpiły jako kieliszki do jajek - uprzedzam, gdyby ktoś mi zarzucał reklamę alkoholu

Widoki ogrodowe przyjemne dla oka, ale na tym zdjęciu zdecydowanie dłużej wzrok mój się zatrzymał...chyba zgłodniałam

Martko , masz przecudnie i spokojnie

A co do koniczynki. Ja ją bardzo lubię
i wcale z nią nie walczyłam.
Tak jak Magara mówi , spełnia nadzwyczaj
dobrze swoją rolę

Kasya, dziękuję Trawniczek z daleka jak każdy, z bliska tak sobie. Oranżeria - dach pokryty żółtym nalotem, ale zbyt słoneczne są dni, aby umyć szkło. Potrzebuję pochmurnego dnia i wolnego dnia na dodatek

Rysko, o dziwo, nie cieszy się szczególnym zainteresowaniem ślimaków. Może dlatego, że na tej rabacie nie ma buszu? „Niespiesznie” to faktycznie ideał… ale na każdy dzień - to już jakby marzenie

Helen, busz się zaczyna, czas w ogrodzie tak cudowny, że trudno przestać tam być… zapewne znasz to lepiej ode mnie

Judith, łubin nie z wysiewu, ale wysiały się maleństwa obok, mam ich kilkanaście, może coś z nich zostanie i zakwitnie za rok.

Jolu, gillenie mam u siebie dwie - to ich trzeci sezon, jedna ma prawie metr, druga ciut niższa, w tym roku wyraźnie przybrały na masie. W donicy też pokaże swój urok Zauważyłam, że półcień jej służy, a „półcień plus” - jeszcze bardziej.

Haniu, okazuje się, że maluchy szybko zamieniają się w dużuchy… tylko u drzew ta zasada się nie sprawdza tak jakbym chciała Gillenia za moment zakwitnie i będzie cieszyła nawet jako maluch. Masz rację, rano wkrada się to coś. Plus TA cisza, której potem nie ma o żadnej porze dnia

Kordino, postać Baltazara w żadnej mierze nie wywołuje we mnie pozytywnych skojarzeń… Dziękuję za pochwałę ogrodu

Ewo, dziękuję będzie coraz ciekawiej, nawet to widzę oczyma wyobraźni obrusik lniany, ten chyba z H& coś tam home? Lubię lniane obrusy, nie prasuję, a one mimo to wyglądają

Alicjo, bardzo dziękuję za dobre słowo Trawnika ubyło, drastycznie mniej i to mnie bardzo cieszy. Rabarbar w cieście i tarta cytrynowa to moje ulubione. Może jeszcze z czerwoną porzeczką. Kwaskowatość to jest to

Magarciu, okoliczności przyrody czasem nam sprzyjają. Na szczęście. Koniczyna tu i tam jest ok, ale u mnie miejscami za bardzo się już panoszy… aż tyle to jej nie chcę. Tylko co ja mam do powiedzenia?

Lidko, będziesz miała, przywrotnik szybko rośnie Za szybko, ale na razie cicho sza

Agatorku, dziękuję  jesteś świadkiem buszu powstawania

Roociko, buszowato dziękuję

Zuzko, och, pyszności były, minęły…

Krysiu, dziękuję spokojnie, tak, na tym mi zależy bardzo Koniczynka - tak jak napisałam Magarze. Zbyt wiele bym jej nie chciała. Nie dogodzisz

Zakwitła taka piękność! Rojnik

Po raz pierwszy kwitnie pełnik ogrodowy Alabaster. Na zdjęciu wpada w żółć, w realu znacznie delikatniejszy.

Kocimiętka Pursian blue, za nią Caradonna i w tle Kalina Kilimandżaro, przesadzona drugi i być może nie ostatni raz…


Dereń kousa Schmetterling pozbył się nachalnego astra. Może odetchnąć, w starciu byłby bez szans

Inne derenie kwitną, są w takiej sobie kondycji, przeprowadzka ze szkółki i donicy do ogrodu to trudny moment dla roślin.

Liczę, że złapią równowagę
To jest czas szałwii…

Ogólnie czas idealny, ogród już rozkręcony, a nadal niezmącone perspektywy nikt nie mówi ani nie myśli o tych długich chłodnych miesiącach czekania … bo teraz się dzieje!

Są nowe nabytki, bodziszki Renarda Philipe Vapelle oraz Max Frei. Pierwszy skradł me serce.


Znów jest co sadzić, a w drodze róża Jacqueline du Pre …. Jednak róż przybywa… a miało nie Rojodziejowo, Tyś to sprawiła wespół z Ryską

O rany, ale mamy niesamowite różnice w wegetacji roślin. U mnie szałwia Caradonna ma jakieś 10 cm, odmianowe kocimiętki tak samo. Na rabatach kwitnie głównie kwiecie, które zwykle widziałam w pierwszej połowie maja.
Nowy nabytek różany trafi w dobre ręce. Szwagrowi pewnie też się spodoba.
Żółty nalot z pyłków rzepaku jest i u mnie: na parapetach, deskach tarasowych, na balustradach. Na szczęście rzepak już przekwita.

Bodziszek Renarda zapowiada się urokliwie. Tego drugiego Max Frei mam u siebie. U mnie to taka bodziszkowa kruszynka. Sprawdza się na krawędzi murków i na brzegu rabat. Listki ładnie mu się przebarwiają jesienią.

Świetne kwiaty ma ten rojnik.

Prześliczna wio wioolą wiolączelistka nanananana