A na zewnątrz było tak:

Przy wejściu na wystawę taka cudna rabatka.


A tu "Królowa Warszawy" w świetle dziennym. Jestem ciekawa Waszych opinii.

Martka napisał(a)

o wow....

Chciałam coś mądrego napisać, ale chyba skończy się na: pięknie

Lubię ten ogród przy zamku .
Co do kolorów w ogrodzie. Ja osobiscie przeszłam metamorfozę w nastawieniu do nich. Na początku świadomych ogrodowych działań zależało mi na elegancji, która implikuje oszczędność kolorów, stonowanie i umiar. Z czasem (wcale ne tak dawno temu ) uświadomiłam sobie, ze ta elegancja to wcale nie jest to, czego oczekuję po swoim ogrodzie. Kolorystyczne stonowanie zaczęłam postrzegac jako nudne. Nie ma dla mnie kolorów „odważnych” i mniej odważnych. Wręcz odwrotnie - teraz uważam, ze mocne kolory nadają ogrodowi wyrazu. Czerwień, fuksja, bordo, róż, niebieski, fioletowy, nawet żółty. Takie akcenty wyzwalają we mnie radość. Gdy dosadzam roślinę w danym kolorze obok innej w innym kolorze patrzę wyłącznie na to czy takie zestawienie mi sie podoba, a nie na to czy jest odpowiednie .
Niezmiernie podobają mi sie ogrody minimalistyczne, także monochromatyczne - są piękne i eleganckie. Ale podobają mi sie bardzo także ogrody w stylu wiejskim. Jednak nie chcę u siebie mieć ani jednego, ani drugiego . Na tym polega chyba ogrodowa fascynacja - możemy u siebie zrobić w sensie stylistycznym wszystko, jedyny warunek jest taki, by nam sie podobało. Dzięki temu jest tak wiele pięknych ogrodów . Widać to i tu na Ogrodowisku i np. w programie Mai Popielarskiej, która pokazuje zarówno perfekcję, jak i kontrolowany chaos.

Judith podpisuję się pod tym co napisałaś

Wiaan napisał(a)

Judith podpisuję się pod tym co napisałaś

Ja również. W 100 %.

Ale cuda pokazujesz

Ja osobiście przechodzę pewne fazy kolorystyczne w ogrodzie . Początkowo było kolorowo, później zieleń z dodatkiem stonowanych kolorów, prócz Pissardi, nic o kolorowych liściach nie miałam, jedynie kwiaty były akcentami. W tym roku trzy bordowe berberysy czekają na posadzenie. Byliny, cebule wymieniam/dosadzam zgodnie z okresowymi upodobaniami. Nie zakładam już, że muszę wymyśleć coś, co przetrwa w niezmienionej formie 10lat . Ze szkieletu jestem zadowolona, choć teraz podjęłabym dwie inne decyzję co do małych drzew. Reszta to dynamiczna masa, mnie to sprawia przyjemność. Zawsze w którymś momencie znajdzie się czas i miejsce na roślinę, która mi się podoba. W przyszłym roku będą to orliki .