gdy przeczytałam "okazało się, że mój eM fotografował przede wszystkim mnie ..." (cytuję z pamięci
) po raz enty sobie powiedziałam ... mamy szczęście do eMów
...
Anitko bardzo miło było Was poznać
... skupię się jednak wzorem twego e Ma
na Tobie ... czy ty wiesz jaka jesteś fantastyczna ?
... miła ... i ta opowiesć o tym jak ogród stworzył Ci się najpierw w marzeniu ... i jak zawalczyłaś ... zawalczyliście
o to żeby na trudnym gruncie powstał ... bo powstał piekny
...
fiem, że matka natura jest niobliczalna ... dała Ci taką miłą siem ... urodę i serdeczność a w dodatku ... to ciasto marchewkowe !!! ... to juz lubiezność
... zjadłam 3 kawałki
i wspominam z rozrzewnieniem
roslinkami siem nie przejmuj ... chyba najlepiej przy tej pogodzie żeby wróciły do ziemi i przetrwały to najważniejsze
... może kiedyś je z niej ponownie wykopiemy
... myslę, ze teraz za ciepło ...
osobiście uważam, że czułabym się pokrzywdzona przez los gdyby one przyjechały a ciasto (mniam
!!!) zostało ... i uwierz mi ... upiec ciasto - zrobić sałatkę - ogarnąć latrośl i jej gościa - a jeszcze chora mama ... zorganizować się tak, żeby w przededniu innych wydarzeń wyjechac pobyć z nami w ogrodzie Alinki
to już zwycięstwo ...
serio ... to mówi kobieta, która pokonała 150 km (mnożąc je troszeczku błądzeniem
) w 4 godziny ... cudem dotarła na miejsce ... zapomniała aparatu fotograficznego (ja pierwszy japończyk ogrodowiska
) ...
wielki buziak ... konfitura z wiśni to wyższy wymiar szczęścia dla podniebienia
.... mniam .
