Pustynniki to moje marzenie nierealne najwyraźniej bo już dwa razy sadziłam, raz jeden doczekałam kwiatka i nigdy mi nie przezimowały

Zamieściłam raport o tulipanowcu u mnie
Zdjęcia sąstrona 1542.

Szkoda, że pora tej ponurej jesieni się zbliża, ogród prawie uśpiony
a że więcej czasu to ulubione wątki odwiedzam

Widzę, że kilka nowinek posadziłaś, nowy oczar ładnie się zaczerwienił,
mój taki żółtek każdej jesieni

Pustynniki masz zjawiskowe...byle do maja i życzę Ci kolejnego tak spektakularnego kwitnienia

Podziwiam Cię za formowanie tych ogników, ja z moim ostatnim kojakiem jednym z trzech zawsze
się męczę i poraniona wracam, chyba mam go już dość.
Pozdrawiam

Ewa, dobrze dojść do takich wniosków, nawet późno. Masz coś na sumieniu? He, he, każdy coś ma Tak sobie myślę, jak bym była ogrodniczo przygotowana, kiedyś, nie popełniłabym może tylu nadwyrężających uwagę i czas i siły eksperymentów. Jak sobie przypomnę! To były czasy!
Przewaliły się przez ogród róże, tych miałam ogromnie dużo. Powojniki, dostępne odmiany jakie tylko chcesz. Piwonie, irysy, lilie, szachownice, na tych najwięcej straciłam... może już starczy wspomnień. Ale, wiesz? Nie żałuję, że je wszystkie kiedyś w ogrodzie posadziłam

Ogród podręczny bardzo akuratny. Dobrze, że sąsiad nie jest zwolennikiem wycinania wszystkiego w pień i wyrównywania gruntu. Szczęściara!
Ciekawa jestem letniej odsłony nowego zakątka.

Gruszka pisze o ogrodzie podręcznym, Mira o cenie gruntu? - coś przeoczyłam?

Widoki z ogrodu Vivy na działkę naprzeciw. Zawsze jest ten widok "pod ręką".
Cena gruntu rośnie, kiedy zaczyna brakować miejsca na nowe chciejstwa.
W drugiej opcji, kiedy nasadzeniami podnosisz wartość gołej ziemi.