Dziewczyny, aleja wyjątkowa W okolicy jest wiele podobnych, na przykład 5-kilometrowa aleja lipowa z Rzucewa do Osłonina. Wiele alei prowadzi do pałaców należących kiedyś do Niemców. Jest też parę ciekawych ogrodów, jedne odrestaurowane, w innych widać już tylko wspomnienia.

Pola napisał(a)

Ogród będzie wiejski i raczej służył będzie do produkcji dobrych i zdrowych warzyw.
Co to za piękne miejsce na fotce, czy to jezioro, oj musi być cudnie.

Ja się bardzo cieszę na taki ogród, będziemy wymieniać doświadczenia
Jaka to perspektywa czasowa? Dwa lata czy mniej?

mira napisał(a)

I to mnie też bardzo zainteresowało

pozdrawiam Was serdecznie

Macham do Ciebie, też pozdrawiam

Mam kilka miejsc w ogrodzie którym chciałabym się przyjrzeć z perspektywy czasu. Oglądałam ostatnio stare zdjęcia. Zdumiewające jak szybko zmienia się ogród. W sezonie będzie co innego do roboty.

Na skarpie za furtką miałam przez wiele lat matę i kilka hortensji bukietowych. Z przyczyn praktycznych, nie ogarniałam pielęgnacji.
Jakiś czas temu zdjęłam maty i zaczęłam obsadzać.
To fragment rabaty wczesną wiosną. Lubię ją wtedy najbardziej, po pierwsze dlatego, że mam tam trochę skarbów, poza tym wszystko widać. Potem rozrośnięte rośliny szczelnie wszystko zakrywają. Dużo tu roślin z samodzielnego mnożenia. Runianka się po prostu rozrosła, ale konwalnika 'Niger' wysiewam rok w rok i selekcjonuję.



Na zboczu rośnie mój pierwszy oczar. Czekam aż się trochę zagęści.
Ciekawe, że na tej rabacie rośnie też potężna brzoza, a mimo to rośliny na ogół radzą sobie bez podlewania. Brzoza rośnie poniżej skarpy, ale to chyba niewiele zmienia? Nie radzi sobie bez podlewania cieszynianka, ale też sieje się na potęgę. Może ze strachu? Przeniosłam stad storczyki, na wszelki wypadek, po rozmowie z Monią. Mam tam cień i półcień.




Wiosną robi się kolorowo. Każdego roku poszerzam nasadzenia. W tym roku dzieliłam i pasami sadziłam epimedia rubrum. Ich nowe liście pięknie świecą na rabacie. Jeszcze przylaszczki, gatunek, zbieram siewki po ogrodzie i znoszę na skarpę. Cebulice i kokorycze robią to same

Cieszynianka świeci wiosną. Zaraz po rannikach. Wrosła mi w irysy retikulata i w ciemierniki. Z kompostem migruje w inne miejsca. Możliwe, że byłby z niej ciekawy trawnik



Tych cebul nie sadziłam, zastałam je po poprzednich właścicielach. Możliwe, że mają tu zbyt mało słońca, stąd słabe kwitnienie. Próbowałam część z nich przenieść, ale nie da się!





Mam tu jeszcze sporo pierwiosnków, lilii martagon, sporo drobnicy cebulowej.

vita, witam się u Ciebie, zaznaczam do odrobienia kolejny wątek
do mnie "no dig" przemawia bardzo

Te epimedia wytrwale dzielę i rozsadzam. One doskonale się czują w tym miejscu. Wymagają jedynie wycięcia w odpowiednim czasie starych liści.



Stopowce wyglądają jak kapelusze grzybów



Irysy i ranniki, a w tle ciemierniki. Orientalne (właściwie jeden, ale piękny i powtarzający cechy) i cuchnące.



I bardzo wdzięczne szafirki, niedługo zabraknie im miejsca, a sieją się pod samym pniem brzozy.

Przepiękne masz to miejsce, bogate w gatunki. Twoje nasadzenia to dla mnie spora dawką inspiracji na frontowe rabaty.
To dobra wiadomość, że irysy w półcieniu dają sobie radę i że tak łatwo można podzielić epimedia. Napisz proszę kiedy dokładnie to robisz.

Wiosna jest po wieloma względami ciekawsza, niż lato- ja też uwielbiam odkrywać skarby wychodzące z ziemi Zwłaszcza te, o których nie pamiętam, albo nie jestem pewna, czy wyjdą.
Okolice Rzucewa i Pucka to jedna z naszych najulubieńszych tras łikendowo-spacerowych. Ciekawe lasy, trochę inne, niż nasze, no i rybka w Pucku
Piękne są też lasy w okolicach Marszewa, gdzie wiosną kwitną hektary zawilców
Oj, chciałoby się już tropić wiosnę po lasach.

Witaj, przecudowną odsłonę wiosny przedstawiłaś. Lubię takie porównania w czasie. Czekam na inne pory roku.
Pozdrawiam