Nazbyt bujnie? Nie rozumiem takiego pojęcia .
Haniu, pisałaś mi, bym późnym latem sypneła coś rodkom, ale nie pamietam co… Przypomnisz?

Widzę jeszcze sporo trawnika .
Piękne rozplenice! ❤️

Co to za różyczki na ostatnim zdjęciu (z rozchodnikami i baronem? Te żółte.

W pod koniec czerwca lub w lipcu sypie się siarczan potasu, bo rodki zawiązują wtedy pąki kwiatowe (a temu sprzyja potas). Siarczan ma właściwości zakwaszające.

W Twoim ogrodzie bujność przejawia się w bardziej subtelny sposób- poprzez drzewostan. U mnie ten busz jest na średnim piętrze i na parterze. To jak z porządkiem na biurku. Czasem trzeba go zrobić, aby było widać, co na nim jest.

No cóż, trzeba chyba zaakceptować, że ogród to nieustająca praca. Coś wypada, coś nie rośnie, coś choruje, coś rośnie nie tak jak miało rosnąć, coś okazuje się za małe, za duże, za jakieś...
Ja wczoraj walczyłam z nazbyt bujnym bluszczem na cienistej . Uzbierał się cały wór.
Mam jednak nadzieję, że w następnych sezonach będę miała jednak więcej czasu na omiatanie .

Dziękuję, Haniu. Czyli teraz juz zbyt późno?

Masz rację Haniu, ogrody bylinowe to ogrody lata. Jesienią zamykam bramę na kłódkę i ogród zapada w sen zimowy a ja w sumie nawet nie wiem jak wtedy wygląda. Pewnie oglądają go tylko sarny

Czytam Twój wątek od początku gdy odkryłam Ogrodowisko i jest on dla mnie źródłem inspiracji i przemyśleń jak ogród zmienia się w czasie. Czekam niecierpliwie na ten moment aż będę miała dylematy co usunąć z rabaty bo już nie ma miejsca.

Zdroworozsądkowe przemyślenia miała Mała Mi. Ona chyba najbardziej uświadomiła mi, że przychodzi taki czas, że najzwyczajniej w świecie można przestać ogarniać własny ogród. Z racji wieku, braku czasu, zdrowia i setki innych powodów. I trzeba tę świadomość mieć z tyłu głowy.

Zdroworozsądkowe przemyślenia miała Mała Mi. Ona chyba najbardziej uświadomiła mi, że przychodzi taki czas, że najzwyczajniej w świecie można przestać ogarniać własny ogród. Z racji wieku, braku czasu, zdrowia i setki innych powodów. I trzeba tę świadomość mieć z tyłu głowy.

O tym też myślę Haniu. Zastanawiam się co będzie z ogrodem gdy nie będę mogła go podlewać. Stąd pomysły na nasadzenia odporne na suszę.

Myślę też co z nim będzie jeśli nie będę mogła przyjeżdżać z jakiś powodów. Czy za te kilka lub kilkanaście lat wyjazdy 70 km na weekend nad jezioro nie staną się fanaberią dostępną tylko dla nielicznych?

Ogród najpierw opanują oregano i trawy. Przez parę lat będzie łąka. A potem wzejdą setki siewek brzóz i za kilkanaście lat wyrośnie brzozowy zagajnik. Może przetrwają pojedyncze wrzosy, macierzanki i brusznice.

Ech, mam takie pesymistyczne wizje.