Dzisiaj odhaczyłam 1/3 intensywnego odgruzowywania wnętrz. Różnica wizualna daje po oczach i motywuje do kontynuacji. Najgorzej jest zacząć.

Czytałam ten artykuł. I odbieram go inaczej.
Jest dla mnie poplątaniem słusznych stwierdzeń o zalewie fałszu, o dosłowności i braku dystansu, o braku poczucia humoru, przymilności i nieustającym zabieganiu o szeroka pojętą sympatię ze stwierdzeniami, które są nieporozumieniem. Jak choćby o nieustannym gryzieniu sie w język w obawie o obrazę czyichś uczuć i dopatrywaniem się w tym właśnie owego fałszu, drobnomieszczaństwa czy "retorycznego uwstecznienia"(!). Pobrzmiewa tu tęsknota za czasami, gdy - to tylko gruby, skrajny przykład! - bezkarnie można było zagwizdać za przechodzącą kobietą i zawołać "ej lala, masz chęć?". Konia z rzędem tej z nas, która nie doświadczyła w życiu choć raz tego typu odzywki.
Tymczasem język inkluzywny jest wyłącznie wyrazem szacunku. Jest tez wyzwaniem intelektualnym, bo spróbować coś nazwać tak, by nie wykluczać, nie jest czasem tak łatwo. Gdy osobę z niepełnosprawnościa nazwę niepełnosprawną, to pokazuję, że widze w niej jedynie tę cechę. Gdy powiem, że ma niepełnosprawność to wskazuję, że widzę w niej osobę, a nie tylko rzeczoną niepełnosprawność. To akurat nie wymaga wysiłku, a jedynie świadomości. A czasami wręcz wystarczy, że zadam sobie pytanie czy konieczne jest zwracanie uwagi na daną cechę i po co w ogóle miałabym to robić.
Język inkluzywny nie jest tez wcale jednoznaczny z brakiem możliwości nazywania głupoty głupotą.
Podobnie z feminatywami. Używam, sa dla mnie oczywistością, ale nie zmuszam do ich używania. Gdy dana kobieta lubi byc kierownikiem, a nie kierowniczką - szanuję to. Ale wiem tez z czego wynika to, że tak woli. I ja, uzywając feminatywów, przyczyniam się do tego, by słowo kierowniczka miało kiedyś takie same skojarzenia jak słowo kierownik .

Próbowałam ostatnio namówić sztuczną inteligencję, żeby używała formy żeńskiej, a nie męskiej, w stosunku do siebie, gdy że mną rozmawia. Nie udało się. Skończyło się zawieszeniem.
Ach ten polski język. Małe dziecko wypowiadając się o sobie już musi określić swoją płeć. Komunikacja bez odniesienia do płci jest niemożliwa.
Nawet maszyna musi mieć płeć.

Zmobilizowałyście mnie
Jak jutro będzie tak zimno jak dziś to wchodzę na drabinę i odkurzam pajęczyny z wewnętrznej więźby dachowej

EDIT. Spojrzałam za okno - pada śnieg, jest minus 3. Więc jutro w wolnej chwili albo pajęczyny albo usiądę przy kominku i poczytam książkę, która na mnie czeka

Pajęczyny Ci nie uciekną . Książka też nie, ale chyba przyjemniej spędzisz czas.

Chyba że najpierw pajęczyny, później książka

Wykorzystałam niesprzyjającą pogodę na uporządkowanie wnętrz. Została jeszcze kuchnia, ale zajmę się nią w kolejnym okienku nieciekawej aury.
Jutro chciałabym się kontynuować prace przy balustradzie. Marzę o zakończeniu tej nieprzyjemnej pracy. Dopiero po ponownym jej pomalowaniu i olejowaniu desek na tarasie będzie można powsadzać do gruntu zakupione roślinki.
Wczoraj przycięłam pierwszy raz pory. Nigdy wcześniej tego nie robiłam i ciekawa jestem efektu. Kot znowu wskoczył do skrzynki z pomidorami. Leżał kilka minut na 1 cm siewkach. Na moment zostawiłam otwarte drzwi. Moje nerwy były już na granicy wytrzymałości ("Skaranie boskie z tym kotem"). Dzisiaj rano pomidory powróciły do pionu. zaczynam dochodzić do wniosku, że kot w wysiewach szkód nie czyni.
Ani śnieg, ani deszcz, ani przymrozek nie zastopowały roślin. Na drzewach pojawiają się pierwsze listki, szafirki wypuściły pąki. Robi się coraz przyjemniej.