makadamia napisał(a)

Takie miałam podejrzenia ale patrzę na zdjęcia i mam wrażenie że prezentuje się jednak lepiej niż moja kalina.

Mnie się te oczary widzą w ogrodach leśnych - pomiędzy drzewami.

Oczary w sezonie przypominają leszczynę.
Atrakcyjne są podczas kwitnienia i jesienią (ale bez efektu WOW).
U tych wirginijskich felerne jest to, że kwitną wtedy, kiedy mają jeszcze liście. czasem te suche liście trzymają się do początków lata.
To faktycznie krzew do nasadzeń parkowych lub dużych ogrodów. Przy małym ogrodzie szkoda dla niego miejsca.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Kocham tego Pana. Już myślałam, że mam jakieś zboczenie z drogi poprawności ogrodniczej.

chyba zaczelam tez nalezec do tej grupy. wiosna zwyczajnie sie nie wyrabiam. juz jesienia poscinalam byliny. na wiosne zostawilam hortki, roplenice i prosa

Pszczelarnia napisał(a)

Można według potrzeb. Ale każde cięcie to wysiłek dla tnącego, dla drzewka i ryzyko infekcji, mniejsza spektakularność kwitnienia, ryzyko skuchy przy kształtowaniu pokroju (oczar to nie buk i grab, warunki świetlne, konkurencja innych obok).

Trzeba jednak roślinie zapewnić minimum przestrzeni życiowej.

Kochana, powiedz to mojemu Tacie On wszystko przytnie, co mu wpadnie pod sekator . Mama najbardziej lubi, jak przycina jej kwitnący milin

To może i ja dorzucę swoje trzy grosze w kwestii oczarów. Mam dwa (chciałabym więcej), jeden rośnie ponad 10 lat (pośredni Diane).
Przez pierwsze lata nie wydawał mi się szczególnie efektowny, nawet w czasie kwitnienia. Ale potem pokazał wszystkie swoje walory. Wszystkie gałęzie pokryte są czerwonawymi kwiatami (koniec zimy), ma lekki, piękny, jak dla mnie, pokrój, a jesienią tworzy wyrazistą, złotą plamę.
Ten duży rośnie na rabacie, przy żywotnikach i wielkim różaneczniku, sąsiednim roślinom nie szkodzi. Drugi posadziłam na granicy lasu.
Przycinałam sporadycznie, rósł swobodnie i jest to duży krzew.
To nie jest krzew lubiący szczególnie wilgotną glebę, chociaż w suchym piasku nie wyrośnie. U mnie jest dość sucho przecież.
Jeśli daje radę między świerkiem a brzozą, czyli w trudnych warunkach, to o czymś świadczy. Według mnie pod sosnami (podlewany) da sobie radę i tak posadziłam swój drugi krzew.
Ilustracje powyższych twierdzeń na moim blogu, zapraszam! (jest post poświęcony mojemu oczarowi, a w ostatnim poście zdjęcia jesienne).
A gospodyni i gościom życzę wszystkiego dobrego w Nowym Roku!

O, jak fajnie, że piszecie o oczarach, ja nabyłam jesienią Diane i posadziłam właśnie blisko sosny, więc mam nadzieję, że podobnie jak u Tamaryszka, da radę
Napakowałam mu do dołu takiego leśnego torfu zza ogrodzenia, liczę, że się odwdzięczy.

Agatko - tak, informacje Izy to dobre wieści dla naszych piaszczystych ogrodów

Izo - dziękuję za cenny wpis i za wizytę. Informację o dereniu sobie zapiszę, ale na zakup do siebie jednak się nie zdecyduję. Na jesieni rozważałam już zakup jakiegoś krzewu w róg rabaty lipowej i padły różne ciekawe propozycje, ale mimo wszystko jestem zdecydowana powtórzyć któryś z gatunków, które już mam. Twardo dążę do spójności w ogrodzie

Dążmy do spójności razem. Drążmy temat spójności.

Pszczelarnia napisał(a)

Dążmy do spójności razem. Drążmy temat spójności.

100% spójności to tylko przy trawniku.

No, proszę i przy okazji rozmów o oczarach wypłynął temat spójności w ogrodzie... Dla mnie to jedna z najważniejszych rzeczy. Różnymi sposobami można tę spójność osiągnąć, a dobór roślin jest jednym z nich, może to być np. powtarzanie gatunków, o czym wspomniała Asia. Podziwiam konsekwencję!
Bo chyba dla miłośników roślin ten wybór jest najtrudniejszy, tyle piękności kusi.

Pszczelarnia napisał(a)

Dążmy do spójności razem. Drążmy temat spójności.

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

100% spójności to tylko przy trawniku.

Nie popadajmy w fanatyzm

Tamaryszek napisał(a)

No, proszę i przy okazji rozmów o oczarach wypłynął temat spójności w ogrodzie... Dla mnie to jedna z najważniejszych rzeczy. Różnymi sposobami można tę spójność osiągnąć, a dobór roślin jest jednym z nich, może to być np. powtarzanie gatunków, o czym wspomniała Asia. Podziwiam konsekwencję!
Bo chyba dla miłośników roślin ten wybór jest najtrudniejszy, tyle piękności kusi.

Ano kusi. Na który wątek nie wejdę, tam coś ładnego upatrzę.
A tymczasem na południowej rabacie powinnam ograniczyć ilość gatunków co najmniej o połowę