Po powrocie rzuciłam się na leżak i zajęłam się błogim nicnierobieniem . Omiatałam swoje włości, słuchałam ptaków, miziałam psy i czułam, że mam swoje miejsce na ziemi .

Coś takiego jak na tej stronie
https://www.ogrodowisko.pl/watek/1670-ogrodowy-spektakl-trwa?page=28

Dzięki, super ten wózek, może bym się zaopatrzyła w takowy, ale nie widzę go zbytnio w sprzedaży.

Mam sporo siewek bodziszków, tu i tam. Ciekawe co z nich wyrośnie .

To chyba najpiękniejszy opis radości z ogrodowania jaki ostatnio czytałam.

W wyborze rośliny nie doradzam, bo wiem, że sama dokonasz idealnie trafnego wyboru.
Wózek wygląda na solidnego pomocnika.

A ja uwielbiam Hani słowo "omiatałam" - fajne jest i trafne.
I też Kasia miewam czasem tę samą myśl co ty - o miejscu na ziemi. Nie słyszę wtedy szumu aut, nie widzę chwastów, czuję tylko błogi spokój. Fajnie doświadczać takiej chwili.

Super jest ta ścieżka, nie ma to jak duże rabaty, mają moc!!!

Ja sadziec polecam, ale mój Baby Joe wcale nie taki mały
Kłosowiec mi uciekł po 2 latach, ale fajny był.

Rozanna Ci się wysiewa?