Wow! Przemiana robi wrażenie, gratuluję! Zmieniłaś miejsce, ale wtopilas się w krajobraz. U Ciebie wszystko jest takie niewymuszone. Kacik z paleniskiem świetny!

Dość popadało ?

Lubię twoje wspominkowe zdjęcia. Potwierdzają tezę, że ciężka praca się opłaca.
Zazdroszczę wyglądu odmianowych jeżówek. U mnie są tylko dalekim wspomnieniem, że kiedyś takie wsadziłam i kwitły jeden sezon.
Moje hibiskusy jeszcze w fazie wzrostu liści. Mocno oberwały majowym przymrozkiem i musiały je odtwarzać.
zamieniłam druciki mocujące fontannę do kamienia na odchudzony mocno sznurek do snopowiązałek (żyłki nie miałam na stanie). Całość hula aż miło patrzeć.

Fajnie Co za metamorfoza! Ten "postrzępiony, czupurny" kwiatek, jak się zwie???

Joann napisał(a)

Wow! Przemiana robi wrażenie, gratuluję! Zmieniłaś miejsce, ale wtopilas się w krajobraz. U Ciebie wszystko jest takie niewymuszone. Kacik z paleniskiem świetny!

Joanno, ale mnie połechtało Twoje stwierdzenie! . Dziękuję :-*.

Kasya napisał(a)

Dość popadało ?

A gdzie tam. Pokropiło i to kilka razy, ale właśnie - pokropiło. Mokro na milimetr i to tylko tam gdzie pusta ziemia. Pod dowolną rośliną (nawet żurawką) - suchutko .

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Lubię twoje wspominkowe zdjęcia. Potwierdzają tezę, że ciężka praca się opłaca.
Zazdroszczę wyglądu odmianowych jeżówek. U mnie są tylko dalekim wspomnieniem, że kiedyś takie wsadziłam i kwitły jeden sezon.
Moje hibiskusy jeszcze w fazie wzrostu liści. Mocno oberwały majowym przymrozkiem i musiały je odtwarzać.
zamieniłam druciki mocujące fontannę do kamienia na odchudzony mocno sznurek do snopowiązałek (żyłki nie miałam na stanie). Całość hula aż miło patrzeć.

Cieszę się, że lubię je nie tylko ja .
Takie mnie refleksje ostatnio dopadły czy teraz miałabym tyle zapału i siły, by całą tę katorżniczą pracę wykonać . I odpowiedziałam sobie, że chyba nie .
Tak, jeżówki trzymają się dobrze. Ale też nie mam odmian wyfikanych, może w tym rzecz…?
Cieszę się, że patent na fontannę się sprawdził .

Wafel napisał(a)

Fajnie Co za metamorfoza! Ten "postrzępiony, czupurny" kwiatek, jak się zwie???

Ta metamorfoza dokonywała się dość długo . A zakątek za ogniskiem przechodził metamorfozę dwa razy
Czerwony kwiatek to pysznogłówka Cambridge Scarlet.

Wieczór podlewania…
Na zmianę zmiękczam grunt zraszaczami i dolewam z węża. W czasie gdy działa zraszacz zalegam na tarasie. Wokół snuje się zapach lilii, które w geniuszu swym posadziłam daleko od okien i tarasu. Co najmniej kilkanaście metrów (raczej więcej) plus parawan thujowy. Brawo ja! Inaczej nie dałoby się wytrzymać. Zapach jest ładny, lecz niezwykle intensywny, do podziwiania wyłącznie z daleka. Dla porządku przyznać jedynie należy, że jedna lilia ma zapach ścierki….Ciekawostka…
Z innych ciekawostek. Nornica (czy inna ryjąca cholera, ale nie kret) nieustająco ma w głębokim poważaniu solarne pikawki, mordercze trójzęby instalowane w tunelach, różową trutkę, że o zywołapkach nie wspomnę, bo naprawdę nie warto… Już miałam paluszek na „zamów”” przy cyklonie B polecanym przez Lidkę, ale jakoś nie mogę…
Więc depczę codziennie te tunele i zbieram ziemię, i dosypuję korę…
Dzisiaj wypróbowałam starą, ale za to także nieskuteczną (hue hue) metodę: zalewanie korytarza wodą. Lałam z maksymalnym ciśnieniem z 10 minut. Zobaczymy.

Mój wieczór wyglądał podobnie - bezkarnie lałam z węża deszczówkę, zalewając przy tym korytarze nornic