To tylko propozycja. Wierzchnią suchą warstwę można zdjąć a wilgotną zostawić.

mrokasia napisał(a)

Z tymi 3 dębami to faktycznie przekichane jeśli chodzi o liście... Bo poza tym to piękne drzewa!
Współczuję. Ale z drugiej strony - wszyscy podlewają a u Ciebie wilgotno... .
Wiem, słabe pocieszenie...

Piękne są i - jak pisałam kiedyś - nie wyobrażam sobie bez nich ogrodu. Gdyby nie szczątkowe jesienne porządki, teraz tak by mnie te liście nie umordowały.

Anda napisał(a)

To tylko propozycja. Wierzchnią suchą warstwę można zdjąć a wilgotną zostawić.

Po części tak robię, szczególnie między thujami. Ale to właściwie nie wpływa na ilość koniecznej do wykonania pracy, bo nad wilgotną warstwą jest kilkanaście, kilkadziesiąt centymetrów suchych liści .

Ja tez nie zbieram liści. W rabacie z brzozami i grabami było ich mnóstwo , teraz nie widze ich .Nawet te po platanach zostawiłam na skarpie . Ale co innego jak ma się potężna drzewa …

Mam u siebie żywopłot bukowo-grabowy. Lada moment zacznie zrzucać liście. Plusem tego wiosennego opadu liści jest to, że można je zebrać kosiarką.
Rozumiem z czym się mierzysz, bo mam takie zakamarki w ogrodzie, w którym nagromadziły się liście przywiane wiatrem, kwiatostany hortensji plus jakieś śmieci z pobliskich budów. Potrafi być tego sporo.

Judith, nie zniechęcaj się i nie załamuj Syty głodnego nie zrozumie, ale ja chyba Twój nastrój ogarniam Też mam liściaste (dęby, brzozy, wielka dzika grusza itd.) oraz sosny. Do tego przy drodze topole, a wiatr zawiewa ich liście akurat na naszą działkę. W zeszłym roku igły z sosen zaczęły lecieć już w czerwcu. Wszystkiego na rabatach nie da się zostawić Dasz radę ogarnąć Ja sobie wymyśliłam taką taktykę, że do późnej jesieni grabię ile się da, jak tylko pogoda pozwala. Jak grabię codziennie na tym samym odcinku to stwierdzam, że do bez sensu ale zaraz potem myślę, że co wygrabione i wywiezione to moje, a na wiosnę będzie lżej - sprawdza się

Pisałaś że masz z dębów mnóstwo liści. I nie zazdroszczę ci. Ja mam głównie z 7 dużych śliw ale większość ląduje na trawniku i wtedy migiem je można wysprzątać.

Dziewczyny, dziękuję za wsparcie duchowe .
Przesilenie wiosenne mnie zapewne dopadło, czuję spadek sił witalnych i fizycznych. Ufam, że szybko przejdzie .

Chyba też cię w pełni rozumiem. Jestem otoczona ponad 100-letnimi drzewami, chyba nadal nie rozszyfrowałam, jakie, i co rok udręka, liście, siewki, nasiona, gdyby nie one, moje życie ogrodnicze byłoby lżejsze.

Judith! Piszesz, że ogarnia Cię ogrodowe zniechęcenie, myślę, że to chwilowe i szybko minie.
U mnie odwrotnie, chęci są, a zdrowie nie pozwała (zatoki mnie dopadły na ostro).
Też mam mnóstwo liści w ogrodzie, trochę zostawiam na rabatach (tam gdzie się nadają), trochę na kompost, trochę pod drzewa wzdłuż działki do tzw. lasku. Jakoś trzeba sobie radzić.
Pozdrawiam wiosennie.