Ale u ciebie juz wszystko daleko.U mnie nawet paczkow nie widac.

Sądzę, że po części wynika to właśnie z powszechnego przekonania o rzeczonym podziale - to daje przyzwolenie samemu sobie na odpuszczanie pewnych tematów, brak próby podjęcia pracy umysłowej, bo to "nie moja bajka - ja jestem umysł ścisły/humanista". Nawiasem mówiąc nie do końca jasne jest w jakim znaczeniu określenie "humanista" wówczas pada, bo raczej nie zgodnie z jego znaczeniem.
Drugi podwód to wspomniany już niski poziom nauczania matematyki.
Ja miałam w liceum wspaniałą nauczycielkę. Traktowała matematykę jak naukę filozoficzną i to przekonanie przekazała nam - jej uczniom. Dla mnie istotność matematyki jest aksjomatem, a ona sama jest dla mnie podstawą zrozumienia rzeczywistości.


Ale oczywiście! Po co nam tylu inżynierów i poetów?
Natomiast z moich obserwacji kilkudziesięcioletnich wynika co następuje: inżynierowie niezwykle często zajmują się sztuką - poezją, rzeźbą, malarstwem, a także filozofią, podróżami, poznawaniem świata.

I widzisz, jednak sprowadzamy się do rdzenia całego tematu, metodologi nauczania i przekazywania wiedzy jak dużo zależy od dobrego pedagoga, miałaś wiele szczęścia, że trafił się Tobie wspaniały nauczyciel.
Wiesz, że Ci poeci kontra inżynierowie to taka przenośnia

To wygląda na to, że ja całe życie żyłam w błędzie to z czego wynika u niektórych osób słaba możliwość przyswojenia matematyki i innych przedmiotów ścisłych? Ze złej woli, braku chęci nauki, złego sposobu przekazywania wiedzy z tychże przedmiotów? Nie każdy inżynier będzie poetą, i nie każdy poeta będzie mógł być inżynierem. Wiadomo, że wszystkie dziedziny nauki w codziennym życiu się przenikają ale mimo wszystko jedni są bardziej uzdolnieni w kierunkach stricte technicznych, a inni nie.

A ja daaawno temu czytałam gdzieś (ale nie wiem czy to prawda), że zdolności w danej dziedzinie zależą od stopnia pofałdowania kory mózgowej w miejscu mózgu odpowiedzialnym za dany obszar. I zawsze śmiałam się, że u mnie tam gdzie matematyka, fizyka i chemia płasko jak na stole .

A ja daaawno temu czytałam gdzieś (ale nie wiem czy to prawda), że zdolności w danej dziedzinie zależą od stopnia pofałdowania kory mózgowej w miejscu mózgu odpowiedzialnym za dany obszar. I zawsze śmiałam się, że u mnie tam gdzie matematyka, fizyka i chemia płasko jak na stole .

Dobre u mnie hmmm muszę pomyśleć chyba różnie

Dzisiaj odchodzi się np. od tradycyjnego podziału zabawek na dziewczęce i chłopięce.

Najmłodszy członek naszej rodziny swego czasu rozwijał swoje potrzeby bycia opiekuńczym, kładąc do swojego łóżeczka starą drukarkę mimo, że lalka była w zasięgu