.













Tak trwam w niemym zachwycie.


















I trochę ta chwila niemego zachwytu potrwa
















Ech..





i ach ...







i och ...


I zaraz mnie zjedzą za ten brak powagi i wygłupy niestosowne do wieku

ściskam Cię serdecznie gratulując nowych powierzchni szklanych do pucowania z okazji świąt wszelakich (to tylko złośliwa zazdrość przeze mnie przemawia, że Ty masz takie cudo, a ja nie)

Niemy zachwyt jest w pełni uzasadniony.
Ja tylko powiem: WOW!!!

I tak rach ciach i już? Takie śliczności? Też jestem ciekawa co tam znajdzie swoje miejsce... ale podzielam również zazdrość moich przedmówców .

Nowa12 napisał(a)

I tak rach ciach i już?

Prawda, że to wielce niestosowne? Tak szybko, tak sprawnie. Bez mąk *) wszelakich i jęków i stęków i narzekań na partactwo, nieterminowość i nierzetelność. Tak się po prostu nie godzi! Taka firma to nie firma! I już!


*)to od męki a nie mąki

Wiklasiujesteś niemożliwa
Też podzielam niemy zachwyt. I z wszystkim innym się zgadzam

Dziewczyny, dziękuję za miłe wpisy, cieszę się, że oranżeria Wam się spodobała (tzn. jej górna część, dolnej jeszcze nie ma). Szyby są jednowarstwowe, ogrzewanie jest planowane: koza! Ale najpierw musi być posadzka, aby można było posadowić kozę i wyprowadzić precyzyjnie komin. (sąsiedzie, jeśli to czytasz, proszę miej litość, nie będę palić w "kominku" zbyt często). Kostka klinkierowa Danusi jest magiczna, jednak ja zostanę przy granitowych płytach/kostkach, by nawiązać do tego, co już w ogrodzie jest. Naprawdę ta ekipa była z innej planety, w jeden dzień zrobili pracę za dwie, nie straszny im był mróz, śnieg, nic to, że padł akumulator w aucie oraz że zaczynali i kończyli w ciemnościach Nie sądziłam, że tak w ogóle da się
Nie chciałam przydomowego ogrodu zimowego, chciałam coś, co będzie stało blisko rabat. Chciałam trochę przedłużyć lato, bo przecież wczesna wiosna i jesień są piękne niczym lato, tylko chłodne bywają W oranżerii nie będzie upraw w ziemi, tylko w donicach. Wiosna to wiadomo - do pikowania i pędzenia, lato będzie raczej zbyt gorące, może cytryna wytrzyma, więcej egzotyków nie planuję. Najbardziej liczę jednak na oranżerię jako na miejsce do spotkań rodzinno-przyjacielskich, do poczytywania i pracy w chłodniejsze dni, do podziwiania ptactwa. Dokoła będzie trochę róż, ale też opaska z kostki, na taki praktyczny aspekt zwróciła moją uwagę Magleska.
Jednak... pewnie przyjdzie czas mycia szyb, może nawet któraś z nich pęknie i będę długo czekała na wymianę, a może życie pochłonie mnie tak, że oranżeria będzie świeciła miesiącami pustkami? Każda nowa rzecz w otoczeniu cieszy, resztę weryfikuje czas. Na razie trzeba dokończyć prace i cóż ... cieszyć się! To był dzień pełen emocji... Dziękuję, że chciałyście je ze mną podzielić! Dobranoc!



Edit: otomana to pomysł Hani Gruszki znanej z "omiatania", jej alternatywa dla mojego pomysłu wprowadzenia się do oranżerii z matą treningową  Przyznaję, obecnie otomana / szezlong wygrywają 

Cudo Pokaż jeszcze, jaki jest widok ze środka

Martka napisał(a)

Edit: otomana to pomysł Hani Gruszki znanej z "omiatania", jej alternatywa dla mojego pomysłu wprowadzenia się do oranżerii z matą treningową  Przyznaję, obecnie otomana / szezlong wygrywają 

Ona jest wręcz stworzona do tego. Cudna jest! Jeśli będziesz w kozie paliła dobrze wysezonowanym (minimum 3-letnim) drewnem, to sąsiad nie powinien narzekać.
Omiatanie jest najpiękniejszą ogrodową czynnością. Nic nie może się z nią równać.

Oranżeria cudna! Czekam na więcej zdjęć.

Wiklasiu
Serdecznie Ci dziękuję za zwrócenie uwagi na problem mycia.
Jak sobie przypomniałam jak wyglądało po powrocie z urlopu moje okno dachowe, które tuż przed urlopem umyłam, to zazdrość prysła.

Oranżeria jest przepiękna!
Zgrzytam zębami z zazdrości (pozytywnie oczywiście ).