Jakby to była werti pewnie by usychały powoli, etapami. Przynajmniej u mnie tak było.
Najpierw jedna, dwie gałęzie potem coraz więcej a i tak jakieś pojedyncze gałęzie jeszcze żyły.
Daj znać czy coś znalazłaś w ziemi albo korzeniach.

Ogromnie mi szkoda Twoich klonów
Może się kiedyś spotkamy w Przypkach

Utrata drzewek jest bolesna. Współczuję bardzo.
Śliczne są te penstemony jako towarzystwo dla róż. Mam od zeszłego roku dwie sztuki, ale obawiam się, że nie będę z nich miała większego pożytku. Byliny potrzebują jednak dobrego oświetlenia, aby nabrać rozmachu.
Desdemona nawet w ostatnim stadium wygląda uroczo.

tulucy napisał(a)

Bo te ławeczki kiedyś to były do siedzenia jak dama w gorsecie szła odpocząć do ogrodu, to się nawet nie próbowała opierać

Lucy zasługujesz na ogrodowego Nobla Musimy nabyć po gorsecie, wyjść do ogrodu, wtedy nam nie robota będzie w głowie a na ławkach siedzenie i nieopieranie się Jakie to proste

Martka, pięknie masz ale klonów szkoda

Kurcze, a ja tam lubię moje wygodne wiejskie ławki i siadam na nich często
Teraz sobie w końcu zafunduję(jak tylko znajdę odpowiednią) taką do podziwiania, nawet gorset by do niej pasował, bo będzie wśród róż historycznych stała

ps. Martko, Twój penstemon ma czysto białe kwiaty?

Za mną chodzić zaczęła ławka banan. Akurat mam takie miejsce pod jabłonką, gdzie jest łuk rabaty. Chyba wzorem Magary założę sobie skarbonkę, nie na misę, ale na ławkę

Anda napisał(a)

Ciekawa jestem korzeni tych klonów.

Z pomocą Andy udało się ustalić, co następuje:
Katsura miał po prostu za sucho w tym przypadku sprawca… to ja sama.


Powinnam była podlewać go nie dawkami 10 litrów, a jakieś 40… zgodnie z zasadą: rzadziej a więcej - niestety, tego zabrakło.
Drugi, Sango Kaku zaczął chorować w zimie, w marcu wycięłam połowę, zamiast koralowej kory pojawiły się szaro-brązowe plamy. To co pozostało, szybko podzieliło los pierwszej połowy. Jakaś choroba grzybowa.


Szkodników nie było w żadnym z korzeni.
Wniosek? Pilnować mocno podlewania młodych drzewek. A już z pewnością nie odpalać podejścia „nie podlewam, niech same sobie radzą”. To w młodym ogrodzie raczej nie sprawdzi się…
Ewo, dziękuję! To bolesna lekcja, ale teraz będę uważać na pozostałe młode drzewka i pilnować podlewania.
Hmm…. ostatnia dramatyczna fotka dla widzów o mocnych nerwach. Ale: umarł klon, niech żyje… właśnie co? Co teraz posadzić przy tarasie???….

UUU szkoda kloników

Tulę.

Marta, a z kolejnym klonem nie chcesz zaryzykować? One takie piękne są przecież

Szkoda klonów, ale tak czasem bywa, że coś z ogrodu wypadnie, przykre, że nie jakaś mniejsza i tańsza roślinka