Judaszowiec cudny, do zagapienia się... szczególnie w miękkim świetle piękny.
Będziesz zadowolona. Mój kocham.
Twoja parocja to Spirea, na mojej pisze Spire. Może u mnie zgubili literkę
Cieszę się, że ją dostałam, ale mam dwa dylematy. Gdzie posadzić?
A drugi... no napiszę: coś mnie jej uroda na razie nie powala, listki jak u krzaka za płotem. Sorry, wiem, że zachwyty nad nią są wielkie, może i ja padnę któregoś dnia na kolana prosząc o wybaczenie
Kous Schmetterling ma śliczne kwiaty, duże ale smukłe. Kupiłam ponownie, pierwszy niestety miał zimą za mokro i wygniły mu korzenie.
Twoje dylematy z seslerią i mnie były bliskie. Na fotkach to piękna trawa, u mnie taka sobie.
Przesadziłam ją ponad miesiąc temu w szpaler, dostała więcej słońca i gorszą glebę.
Mimo poczochrania spowodowanego przeprowadzką wreszcie ma szansę zabłysnąć.
W masie robi robotę, wręcz świeci. Wśród innych roślin miała za ciasno, była zielonkawa, no nijaka.
Fajne miejsce ten Jazdów, oby takich więcej.
Dziś czytałam artykuł o dziewczynie, która posadziła pod blokiem warzywa.
Nasza Renia lata temu była pionierem w temacie.
Byłam zszokowana komentarzami, mam nadzieję, że to tylko frustraci takie głupoty piszą a coraz wiecej ludzi ma świadomość, o co tak na prawdę w tym chodzi.
Ja mam ogromne wyrzuty sumienia, że mając miejsce nieco marnuję czas i za dużo "ozdoby" u mnie a nie pożytku. Spróbuję jesienią przygotowywać glebę, może wreszcie się uda.
Ty zaczęłaś od warzyw i to się chwali
Pozdrawiam Martuś, rzadko piszę, ale staram się czytać na bieżąco.

Martka napisał(a)

Dziś mieliśmy piknik rodzinny w Jazdowie, to bardzo urocze i zaciszne miejsce w Śródmieściu, z ciekawą historią (stanęły tu po wojnie domki fińskie wspomagające zaplecze dla odbudowy Warszawy), dziś to przestrzeń społeczno-eksperymentalna zatopiona w zieleni, w tym miejskie ogródki i pasieka.


Uradował mnie obrazek młodej dziewczyny wrzucającej ogryzek jabłka do kompostu. Nie do kosza, a do kompostownika



Ten napis pobił wszystko Ogrodnicy są wszędzie ❤️

Warzywnik naprawdę bujny!

Super, że coraz więcej jest takich miejsc w betonowych miastach. Nie tylko typowe ogródki działkowe (te oczywiście są super), ale wszelkie oazy zieleni są na wagę złota.

Dziś rano podziwiałam tron koronacyjny królów Anglii… Prawie 1000 lat. Elżbieta II zamknęła właśnie swój rozdział historii… smuteczek.

Mnie zauroczyła tęcza nad pałacem. Piękne zakończenie 70 lat panowania.
Mam nadzieję, że smutne okoliczności nie zakłócą Ci wrażeń ze zwiedzania angielskich ogrodów.

Martka, to Ty jesteś w historycznej "bańce" teraz
Umówmy się, że dla nas Królowa Angielska nie jest zbyt ważną personą bo na nasze życie, tu i teraz wpływu nie ma, ale i we mnie smutek jakiś jest.
Całe moje życie Elżbieta była królową. I całe życie osób starszych ode mnie, trochę albo bardziej trochę, też.
Kawał historycznego rysu Europy. Monarchia to niby przeżytek, a świat niby idzie naprzód.
Ale jakoś mam poczucie, że pewna granica została przekroczona i coś się skończyło, jakaś epoka.
Mało elokwentna jestem bo nazwać tego nie umiem

Dagmara, zgadzam się z Tobą. I też bym tego nie umiała nazwać.

Troszkę tylko nadrobiłam.
Ładne drzewka kupiłaś. Judaszowce rzeczywiście mają ładne liście i wyjątkowo duże.

Rzecz w tym, że przez ostatnich 70 lat trwała jedna Elżbieta i „przewinęło się” 15 premierów… Trwałość to wymiar, który nam zaczął się stawać obcy… Dobrego dnia, Dziewczyny!

Zdjęć dużo rób!

Dlatego mam poczucie, że jednak jej wpływ na nasze życie istniał, była jednym ze stałych punktów rzeczywistości, a posiadanie stałych punktów oparcia jest po prostu potrzebne. Świat zmienia się bezczelnie.