Bardzo dobry pomysł Krakusa z ta ścieżką - popieram i jestem w szoku ile zrobiłaś!
Albo zamiast ścieżki żwirowy strumyk z mostkiem - też wyglądał by tu pięknie.
Podziwiam nieustannie i nie dziwie się że Ci lędźwie bolą, mnie od patrzenia łupie w krzyżu Ale wychodzi rewelacyjnie!

Dorotka dokładnie tak, ogród od podstaw to byłaby przyjemność. A odnawianie starego, jeszcze przy maleńkich możliwościach to ciągły kompromis.
Zdjęcie poniżej fajnie ilustruje obecny problem. Rabata po lewej stronie jest zdecydowanie za szeroka. Za bardzo wchodzi na środek placu. Zmiana tego wymagałaby użycia koparki, która za dom już mi nie wjedzie. Dlatego zostawiam jak jest, roślinami nadrobię


Hakonki chyba lubią moją glinę, rozluźnioną piaskiem i korą przekompostowaną. Wydaje mi się, że lubią być wyeksponowane. Mam kilka między hortensjami, w cieniu, gdzie już nie są takie gęste.

Stipy od Abiko też nabrały masy. Oby nie za bardzo, bo podobno sieją się na potęgę.

Iwony marudy Chociaż wpis o tej rabacie pokazuje, że mam duży luzik do własnych działań. Nie mam daru do kompozycji, metoda prób i błędów to chyba mój znak firmowy
Ta szałwia jest tu zdecydowanie za wysoka. Wiesz, że ona w innym miejscu była o połowę mniejsza. Pasuje jej pełne słońce. Na razie ścięłam ją do zera, ładnie odbija. Pójdzie na rabatę przy brzozach za jakiś czas.



U Danusi przeczytałam, że też w tym roku pierwszy raz ścięła szałwię do podstawy. Caradonna to duża odmiana i lubi się wykładać. Myślę, że ten sposób pozwoli jej zachować ładny kształt do jesieni.
Zrobiłam to z bólem serca, czubki jeszcze kwitły Ale szybko odbija, już u podstawy mam dziesiątki listeczków.



Rabata po przejaśnieniach wygląda lepiej. Ta stipa tu obłędnie faluje. Zobaczę jak zagra z zawilcami.

Rabata w szczycie rozkwitu niby mi się podoba a jednak coś zgrzyta...

Rabata przy wykuszu im bardziej skończona tym większym staje się niewypałem.
W zeszłym roku myślałam, że symetryczne nasadzenia najbardziej pasują do bryły budynku. Dziś czuję, że to był błąd.
Elewacja niby symetryczna a jednak przez taras i układ terenu nieco nierówna.
Bez sensu lata temu posadziłam miłorząb na pniu na samym środku przy oknach.
Drzewko jest piękne, ale miejscówka idiotyczna.
Kolejny błąd to nowy kształt tej rabaty.
Jest zbyt mała na taką ilość roślin.
Trochę pisma obrazkowego.

Kilka staroci sprzed lat.
Kółko z miłorzębem.


W wykuszu iglasto i kolorowo.


Po malowaniu elewacji wymiana iglaków na niskie wrzosy. Pod miłorzębem kółko z żurawek.


Wiosna 2020.
Nie ma wrzosów, są bukszpany. Nie ma kółka jest łezka.

W łezce oprócz patyka są dwa stożki oraz 7 kulek cisowych - chyba oszalałam sadząc ich tyle na tak małej powierzchni
Są zawilce Whirlwind i sesleria. No fullll.
A co robi Iwonka? Łapczywie rzuca się na stipę od Abiko, dzieli na srylion sadzonek i upycha w mini łezce.
Jakby tego było mało wpada na genialny pomysł i przesadza tu 10 szałwii Caradonna. Wiosną są takie malutkie. A ze stipą to przecież duet idealny Dumna ja, ale tylko przez miesiąc