No, wiedziałam, że jak wrócisz, to z przytupem! Ławeczka extra!!!
Niezłe śmieci u Ciebie rozwożą

No fajnie ,że jesteś Ławeczka cudo!
Dużo podziałałaś w ogrodzie, mi cały czas się zdawało ,że to dopiero luty i czasu jeszcze mnóstwo a tu już wszystko wielkie a pod ściółką z liści to żółte z braku słońca.Fajnie znowu poczuć ten znajomy ból w mięśniach, co?

Mariposa napisał(a)

No, wiedziałam, że jak wrócisz, to z przytupem! Ławeczka extra!!!
Niezłe śmieci u Ciebie rozwożą

Rozwożą te śmieci czy zbierają z okolicy?

Ławka niezwykle urodziwa.

A krokusy to już przesadzaj, jak Ci nie pasują - nie trzeba czekać jesieni. Nazywa się ta metoda "sadzeniem na zielono" (czyli cebulowych, drobnych) z liściem.

Super ławka

Sylwio, Ewo kiedyś nawet próbowałam te krokusy wykopać ale cebule jakby się pod ziemię zapadły . Niech na razie rosną na szczecińską modłę gdzie popadnie.

Gosiu raczej nie dużo, jeżeli pamiętasz mój gogantyczny „przedogródek" wielkości połowy chusteczki do nosa, to wiedz że większość moich prac ogrodowych tamże właśnie została popełniona. A mięśnie i tak bolą jakbym całość dobytku przeorała .

Elu, Ewo śmieci to u mnie raczej zabierają

Ławeczka barfzo dziękuje wszystkim za uznanie i obiecuje się pokazać w nowym makijażu .

Ja dziękuję wszystkim za odwiedziny .

A ja się cieszę, że wróciłaś. I w dodatku z taką cudowną ławeczką.

Przyszłam się przywitać dopiero po przeczytaniu całego wątku od deski do deski...Poczułam bratnią duszę w Twojej osobie odnośnie poczucia humorku... Tak trzymaj! Wiele razy uśmiałam się do łez...Planowanie ram ogrodu trwa u Ciebie dość długo, ale wierz mi, że z pewnością stworzysz tu kiedyś piękne miejsce do relaksu rodzinnego...tym bardziej, że jesteś w posiadaniu fajnego szpadla, i sąsiadów z fajnymi widłami... Do swojego wątku nie zapraszam Cię absolutnie, bo skoro nie lubisz iglaków, nie spodoba Ci się ten kawałek mojego świata. Bedę tu zaglądać na ile mi czas pozwoli...A tymczasa łestanita z Błega. Kaszebszczi płezdrówczi łestawiam dla Ce...

Ta ławeczka jest cuuuudna.
Witaj po zimie
Mam nadzieję, że będziesz nas zaszczycać swymi opowieściami w tym sezonie, na co bardzo liczę.

Pierwszy w tym roku weekend całkowicie spędzony w ogrodzie. Nie bolą mnie tylko włosy bo nawet paznokcie czuję. Pewnie od wydłubywania zielska ze szpar w chodniczku. Melduję, że wszystko pięknie mi się przez zimę rozrosło a najlepiej perz, gwiazdnica i mniszki. Jakieś takemnicze ruchy górotwórcze spowodowały, że w miejscach w których w zeszłym roku wygrzebałam gruz pojawiły się kawałki cegieł. No same wylazły jak nic. Toż kopałam tak na półtorej głębokości łopaty tudzież wideł (nieco później) i praktyczie przesiewałam ziemię (a raczej piach). Zrozumiałam również jak to możliwe, że niektóre ludy afrykańskie wykorzystują zwierzęce odchody wymieszane ze słomą jak surowiec do budowy domów. Otóż to, czego nie zdążyłam przekopać jesienią wyschło na wiór (swoją drogą ciekawe bo padało w zimie) i nie chce się skruszyć.

Z pozytywów - pęczerznice przeżyły, ukorzeniane hortki dają oznaki życia, nie zamordowołam dwóch hakuro (na dowód zdjęcia).

Zawsze trzeba widzieć więcej pozytywów. Bo jak minusami zaczniemy się przejmować, to się okaże że nie warto niczego robić, bo przecież się nie uda.

Słoneczka życzę, bo już za długo te mgły i mżawki u nas trwają.