Kurczę ale szybko zaczęłaś. Fajnie masz. U mnie na razie błotko bo bardzo dużo śniegu miałam. Jednak mocno wieje więc powinno szybko wysychać. Jak wyschnie to też pościnam trawy i pożądek będzie.

Co do życia senioralnego to od kiedy dostałam pracę 4 m-ce temu, zmieniłam totalnie zdanie o starości. Wszystko zależy od nas i albo będzie smutne albo baaardzo wesołe. Pracuję z seniorami i po prostu szczęka mi opada co oni wyprawiają. Cudowne to jest.

Aniu, w ogrodzie działam bez żadnej presji. Są warunki, żeby coś podłubać, to dłubię. Nie ma, to zajmuję się czymś innym. Wiem tylko, że nie lubię sytuacji, kiedy następuje spiętrzenie różnych prac. Unikam tego jak ognia.

Obecny czas to jeden z najpiękniejszych i najbardziej spokojnych okresów mojego życia. Każdego dnia odczuwam z tego powodu wdzięczność do losu. Oby taka sytuacja trwała jak najdłużej.
Cieszę się, że jesteś zadowolona z nowej pracy.

Haniu, zaglądam, od razu do Ciebie, żeby złapać chęci do prac ogrodniczych. Wiedziałam, że Ty już niespiesznie w ogrodzie działasz.

Gdzieś mi się odbiły o uszy statystyki, że kobiety czują się najszczęśliwsze jako single lub na emeryturze. Faceci natomiast podczas bycia żonatymi. Sporządzono je na podstawie sond ulicznych.

Pracowałam ponad 30 lat w szkole z małymi dziećmi. Tej pracy nie da się zostawić za drzwiami zakładu pracy. Dzieci były "moje". Ich problemy i przeżycia były poniekąd moimi. Do tego były moje własne pacholęta i mąż, przeprowadzki, ciężkie choroby, budowa. Jak to w życiu. Raz pod górkę, raz z górki, ale nie da się ukryć, że wewnętrzna presja aby sprostać wyzwaniom była wtedy duża. Teraz czuję się bardziej "panią własnego losu". Nauczyłam się odpuszczania, zwolniłam tempo. Bardziej dbam o swój własny komfort. Doceniam swoją niezależność. I dobrze mi z tym.

Haniu, nawet nie wiesz jak podpisuję się pod tym co napisałaś

Całe szczęście mam mały ogród i prace oczyszczające mogę podjąć dopiero wtedy, gdy już zrobi się ciepło i owady opuszczą zimowe kryjówki