W ogrodzie listopadowym lubię, kiedy jest już uporządkowany, gotowy na zimę. Jest ta chwila, żeby zająć się inna działalnością, a mnóstwo robótek czeka na zmiłowanie, zaczęte zimą, niedokończone.

o mamo, mój ogród NIGDY nie jest gotowy na zimę
zawsze to jest trochę, jak porzucenie podczas ewakuacji- szybkie dołowanie doniczek i wnoszenie do altanki tego, co ma choć cień szansy w niej przezimować.
Wiosną jak wchodzę do altanki, to jestem tak zdziwiona bajzlem, że nie mogę wyjść z osłupienia.
A potem przychodzi majówka i człowiek tak się cieszy, tak się cieszy... jak nie wiem co
I robimy lekkie odgruzowanie, kwitnie oszałamiająco powojnik Guernsey Cream (a my go fotografujemy ze wszystkich stron), jak będę miała trochę szczęścia i nie przemarznie moja laurowiśnia, to powącham jej miodowego zapachu
dobra- pogalopowałam trochę Wracając do tematu, listopadowy ogród widuje zwykle mojego męża przywożącego domowy kompost, taka naga prawda

Porzucenie podczas ewakuacji hmmm u mnie to wygląda jakby mnie ktoś porwał w czasie pracy albo wyszła na chwilę po sekator i już nie wróciła.

To ja w tym roku o dziwo wyrobiłam się przed zimą... I nawet sadzilam z namysłem, bez pośpiechu zbytniego. Oczywiście nie wykluczam przesadzania, bo na pewno coś pomyliłam kolorystycznie. Ale to pikutek.

Jedyne co, to mam nie wygrabione z rabat i nie wycięte. Nawet jak straszy. Zawsze zostawiam na zimę. Na schowanko dla biedronek i innych.

Mało tego, mój m wpadł na pomysł, żeby podjechać jeszcze do ogrodnika i kupić korę,żeby była na wiosnę. Bo jak wiosną wszyscy się rzucą, to nie będzie ale jeszcze nie pojechał.