Uwielbiam patchworkowe płytki sama je mam na podłodze w kuchni, ale trochę większy wzór to jest powrót do przeszłości, bo kiedyś takie właśnie były, klasyka

Płytki chwalę. Lubię takie klimaty.
A skarpa wg mnie to niewykorzystany potencjał. Można by z niej zrobić cudeńko.
Piszę tak, bo jestem po kilkutygodniowej lekturze wątku Magleski z Ogrodu z wilkiem. Ona te swoje skarpy modernizowała wielokrotnie (łącznie z wybieraniem ze skarpy drobnego żwirku).
Tak sobie myślę, że któregoś roku najdzie Cię impuls i wyciepiesz te jałowce.

Ja cię Daga rozumiem.
Moja mama ma taką skarpę, stromą, z wystawą południową, bez możliwości podlewania. Część jest porośnięta jałowcem i taką niziutką płożącą irgą.
Drugą część mama uparcie próbuje obsadzać czymś kwitnącym. Wiele roślin jej tam już padło. Z tych co się sprawdzają, to gipsówka, dyptam, lawenda, słoneczniczek szorstki, ostrogowiec, fiołek labladorski, mydlnica (niska, okrywowa, różowa). Z tym, że mydlnica daje radę tylko do połowy skarpy.
Jak Twój jałowiec zacznie straszyć, to zrobisz rewolucję albo posądzisz nowe jałowce.

Ja też jestem za, żeby się pozbyć jałowców. Tarcia ma fajne podpowiedzi na takie miejsce i w zasadzie dostałaś "gotowca" do sadzenia

A ja tylko skarpe chciałam zobaczyć.

Magaro sorry za te zadymke co wywołałam.

Eh...
Lidka wybaczam Ci odpalenie petardy, ale z bólem
O mojej skarpie nie za bardzo bym chciała rozmawiać, no ale stało się, po raz kolejny
Dziewczyny, moja skarpa jest trudna.
1. Jest na słońcu - to mi uniemożliwia pielęgnację (uczulenie na słońce mam).
2. Jest stroma - kilka upadków przy próbach pielęgnacji już zaliczyłam, nie było fajnie.
3. Są tam kamloty ustawione przez poprzednich właścicieli działki. Oczywiście, można je usunąć, ale nie własnym sumptem - płacenie komuś za to - żal kasy, są inne, potrzebniejsze wydatki.
4. Jałowce po całości - dobry plan Ale tam jałowce są chyba dwa. Reszty iglaków nie nazwałam do tej pory, kłujące nie są Kosodrzewiny są na pewno dwie
5. Linia kroplująca jest pomysłem - ale najpierw bym musiała dobrze przemyśleć nasadzenia tamże.
6. Zamysł jest taki, żeby to miejsce zagospodarować i o nim zapomnieć Skarpę stworzyli poprzedni właściciele działki - tak wymyślili sobie ukształtowanie terenu Muszę z tym się mierzyć, może faktycznie kiedyś mnie najdzie na zmiany chociaż wątpię bo to by się z mega rozwałką rabat wiązało, a na to nie mam siły

P.S. Zakupione płytki nieodmiennie mi się podobają, ciekawe kiedy, w naszym tempie, je na ścianach zobaczę

Zostaw w diabły tę skarpę, niech żyje własnym życiem. Masz inne miejsca do ogarniania i planowania.

Tak, to dobry plan na skarpę
Przeciez zawsze możesz rewolucję zrobić jak już nie będziesz mogła znieść widoku

Basia - zanim zobaczysz u mnie efekt końcowy kuchni to sporo miesięcy minie Od kupna kafli do realizacji u nas długa droga Brak roboczogodzin i kasy O przemalowywaniu płytek też czytałam, nie mam zdania

Oo to u mnie podobnie z czasam i kasą ale ja się nie spinam, jak nie teraz to kiedyś tam, no chyba, że jakiś sprzęt nawali, wtedy trzeba będzie myśleć ale ważne, żeby na ogrodowe chciejstwa był czas i jakiś drobne ze skarbonki

Judith, Zuza - no właśnie to praktykuję Zostawiam skarpę w diabły Przeważnie Bo coś tam jednak próbuję robić, żeby się później nie narobić Skarpa jest dla mnie mega demotywatorem - nie bywam tam, nie widzę jej, być może nadejdzie czas, że będę się nudzić to wtedy się za nią wezmę

Basia - dokładnie tak jak piszesz

I przyjemniejszy widoczek zostawiam:

Też skarpa , ale jej "górna" część, pozioma