Co tu tak cichutko?

zobacz Pani zacna (sorry na etapie średniowiecza z synem jestem), jak drobna sugestia drążyła skałę aż wydrążyła
https://www.ogrodowisko.pl/watek/6603-przerwa-na-kawe?page=994

Asia, dobrze pamiętam, że Ty masz tawuły Anthony Waterer? Zadowolona jesteś?

Kasiu, tak jestem zadowolona z tych tawuł: odporne bardzo, ładnie i długo kwitną, wcześnie puszczają listki. jak ktoś nie lubi tych żółtolistnych tawuł, to te są świetne.

Iwonka - zajrzałam i jestem pod mega wrażeniem (i nie chodzi mi o siłę sugestii, a to jak łatwo i szybko przychodzą Ci takie rewolucje); świetny efekt!

Dziewczyny ogólnie - no nie ma mnie na ogrodowisku zupełnie. Kołomyja okropna z tym koronawirusem: w pracy jestem rzadziej, ale pracy mam więcej, więc nawet przy kawie nie mam jak usiąść. W domu też pracy dużo więcej, bo etat sprzątaczki, nauczycielki i kucharki dużo bardziej wymagający niż zwykle. przy chłopakach staram się nie siedzieć przy kompie, bo traktują to jak przyzwolenie na telefon/telewizor. A nawet jak już usiądę, to mnie pilniejsze sprawy wołają niż forum... No tak jakoś dziwnie się porobiło.

Ogrodowo to widać głównie suszę. Trawnik zwertykulowany, ale nawet trawy nie mogę dosiać, bo przecież wyschnie. Tulipany powoli zaczynają. Tyle. Bieda, panie

O właśnie... a ja głupia zrobiłam dosiewki, trochę podlewalam ale potem musiałam odpuścić
Ech...chmurki przychodzą i odchodzą... i nic z tego
Pewnie będę musiała dosiewać znowu

Dokładnie. sucho jak pieprz. Na Twoją nieobecność wystawiam usprawiedliwienie Mam podobnie. Ale każdy spragniony fotek, choć nawet fotek nie ma weny robić.

Znam to również bardzo dobrze- szczęście w nieszczęściu z tym moim złamaniem, tyle, że pracować nie muszę, ale roboty w domu i przy zdalnym nauczaniu masakrycznie dużo. Ciężko znaleźć czas na cokolwiek dodatkowego.

A pokaż te tawuły u siebie, bo chcę przygarnąć sąsiedni ogródeki tam rosną podobne. Nie wiem czy je przenieść do siebie, czy zostawić, czy gdzieś przesunąć...

Asiu zajrzysz do mnie?

Kasiu, zaraz zajrzę, tylko najpierw rzucę bombę u siebie

Albowiem słuchajcie, słuchajcie: wielkie dyskusje sprzed miesiąca nie poszły w zapomnienie i wydały owoc. Jak Iwonka przyjechała po kompost, to zrobiłyśmy jeszcze krótką burzę mózgów i powstał kolejny pomysł: żeby pod świerkiem zrobić podniesione rabaty. Dwustopniowe: wyższe piętro pod samym świerkiem, a niższe - trochę szersze. Byłaby wtedy szansa, że coś urośnie w tej dziurze w samym środku, która mnie strasznie denerwuje.

Rabaty byłyby zrobione z podkładów ogrodowych: dwie warstwy w środku, jedna na zewnątrz.

Do tego pomysłu byłam w końcu przekonana, tylko nie wiedziałam jak sprzedać temat mężowi, który wiecie jakie ma podejście do moich 'wymysłów'.
W końcu zagaiłam i słuchajcie - cud się zdarzył!
Nie dość, że klepnął ten pomysł bez marudzenia, to w dodatku wykopał lilaka, który w realizacji tego pomysłu przeszkadzał (lilak i tak był coraz bardziej duszony przez świerka, więc w ciągu najbliższych paru lat byłby wykopany).
Tego samego dnia! Rano powiedziałam, a wieczorem lilaka nie było!
Żadne pandemie ani kryzysy światowe nie przekonały mnie, że świat się kończy ale TO - tak.

Przygotowałam wstępny rysunek, jakbym to widziała:
Nie mam pod ręką zdjęć. Kto nie pamięta, ten jest proszony cofnąć się o kilka stron, tam gdzie była dyskusja i wrzucałam zdjęcia.