Mgduska napisał(a)

To jest dobry kierunek, ale z tego rodzaju wolałabym raczej wiśnię tybetańską - widziałam na żywo, są piękne - nie uważasz? Tylko czy to w ogóle można dostać??

Można, DariaB posadziła jedna w zeszłym roku chyba. Zapytaj skąd miała.
Nie widziałam piękniejszej miedzianej kory, jak z metalu prawie. I ta gładkość gdy drzewo jest jeszcze dość młode. Cudne.

Mgduska napisał(a)

Vita, my całkiem tymi samymi ścieżkami chadzamy, ja u Szmita jestem raz do roku
A to jeszcze z przyczepką trzeba jeździć

Ano Może kiedyś na siebie wpadniemy? Ja z przyczepką wybieram się do Chwaszczyna po jabłonkę japońską, bo też nie mieściła się w aucie. Mało kupuję internetowo, muszę zobaczyć, wybrać.
Z północy jak wracam to tuż obok Pęchcina, jak nie zajechać?

życie mnie pochłonęło ;D i bardzo czasochłonne zajęcie. Ale zapodałaś temat z tą wiśnią, boska jest, aż sama zaczęłam szukać dla niej miejsca w swoim ogrodzie.

Oooo, wielkie zmiany u Ciebie. Z lekkim zawstydzeniem przyznaję, że nie kojarzę gdzie modrzew był i przeszkadzał
Foty przed/po gdzie???

Trudna decyzja z wycięciem modrzewia, a równie trudne(chociaż bardzo przyjemne) przed Tobą. Wiśnia tybetańska chodzi za mną od baaardzo dawna podobnie jak klon strzępiastokory. Ten drugi nieosiągalny ze względu na warunki wodne, ale na wiśnię kiedyś się skuszę
Magara ma rację, gdzie foty???

Foty grzecznie wyszły z aparatu i zamieszkały w kompie
Modrzew był tłem dla rabaty północnej. Mam wrażenie, że przewijał się przez wszystkie zdjęcia, tylko nikt go nie zauważał (to jak z tym Charliem od Aniołków).

O, na przykład tu:


...jest, czy nie ma?

A tu?:


Prawidłowa odpowiedź - na pierwszym zdjęciu modrzew występuje w postaci zwieszających się gałązek, na drugim pnia.

To samo miejsce z oddalenia:


Tu w pełnej krasie:


A to najsensowniejsze zdjęcie, na którym widać, ile nieba zyskaliśmy (stoi ostatni, dolny odcinek pnia, nie mogę na to patrzeć):

Daga, specjalnie dla Ciebie przeprowadziłam wywiad z Pierworodnym, czyli twórcą ścieżki. Oto, co powiedział:
Najpierw wyznaczył i ustalił krawężniki (przebieg, promienie skrętu, szerokość etc wcześniej, to wiadomo). W przygotowanym korycie ścieżki ułożył kamienie na ubitej glinie i suchej podsypce cementowej. Używał przy tym szablonu, wg którego powstał wypukły przekrój poprzeczny ścieżki (pośrodku ścieżka jest wypukła, opada na boki). Kamienie były fugowane piaskiem, przez tydzień polewane obficie wodą i niechodzone! Po tygodniu podsypka wiąże, można robić pierwsze próby obciążeniowe.
Tak naprawdę to skrót tego, co powiedział, bardzo dużo powiedział

Zdjęcia z placu boju:











Proszę zwrócić uwagę na ubijak, jest jedyny w swoim rodzaju. Ktoś kiedyś przyspawał uchwyt do kawałka szyny, ciężki jest cholernik jak nie wiem. Przewrócił mi się raz na nogę, to wiem

Trochę aktualności - rabata w lasku zyskała wreszcie stalową oprawę - Zuza, czuj się matką chrzestną, bo to Ty podrzuciłaś mi inspirację, jak można wykończyć podwyższoną rabatę Docelowo stal będzie rdzawa, już nawet zaczęła się pokrywać tlenkiem

Było:


Jest:







Muszę się jeszcze rozprawić z tą straszną słomianką - nie jest moja, jest po stronie sąsiadów i od dawna smętnie zwisa. Chcę ją zasłonić czymś nowym, może wikliną i puścić na to bluszcz.

Kwiatki na deser: