Daguś, od jakiegoś czasu domyślałam się, że dopadły Cię wewnętrzne rozterki. Zaglądałaś na forum i nie wiedziałaś, czy pisać, czy też nie. Cieszę się, że włączyłaś tryb logicznego myślenia. W takich sytuacjach pozwala on nabrać dystansu.

Zacytuję sama siebie z dyskusji, którą toczyłam z jedną z forumek.
"Z każdym dniem bardziej zaczyna mnie śmieszyć ten cały pseudo konflikt. On się po prostu nie mieści w moim pragmatyczno-logicznym porządku świata. Moja głowa w każdej sytuacji szuka logicznych wytłumaczeń i rozwiązań. Piekielnie nie lubię wszelkich zachowań w stylu "moralnej wyższości", urażenia dumy, znieważenia uczuć. Nie miewam takich stanów i trudno mi je pojąć.
Wszystkie te kobiety, które ostatnio tak wymownie zamilkły i ostentacyjnie pozamykały wątki siedzą tu codziennie na forum. Czytają. Niewiele jest tu ostatnio do czytania. Nieprawdaż?
Po co? Dlaczego? Podwyższają sobie ciśnienie?"

Powtórzę to, co już pisałam. Dla mnie to była ciekawa obserwacja z pogranicza psychologii i socjologii. Niby się kogoś zna, a jednak nie do końca. Są osoby, które mnie rozczarowały, są też takie, które utwierdziły mnie w moich o nich wyobrażeniach. I tych pozytywnych, i tych negatywnych.

Ruch na forum jest wtedy, kiedy powstają nowe ogrody. To jest związane z rozwojem budownictwa, a tam obecnie jest wielki zastój. Największy ruch na forum był zawsze w okresie boomu budowlanego.

Największa grupa forumek była aktywna w momencie, kiedy same borykały się z projektowaniem ogrodów i wyborem roślin. Kiedy ogród już powstał, pochłaniało je życie; rodzinne i zawodowe obowiązki, pasje pozaogrodowe. Często dochodziło do osobistych zawirować, które spychały to forum na daleki, daleki plan.

Nie da się utrzymać popularności forum wklejając tylko zdjęcia roślinek i pisząc o nich. Najmilej wspominam ten czas, kiedy na forum była silna grupa mocnych osobowości o szerokich zainteresowaniach. I to właśnie szeroka gama poruszanych wówczas tematów była dla mnie najbardziej ciekawa. Były konflikty, były spory. Jak to w życiu.

Pewnie znowu wywołam burzę.

Amen! Dobrze prawicie! Szkoda, ale trudno, nic na siłę.

Mam podobne odczucia - fantastycznie jest dzielić się ogrodowymi doświadczeniami, rozterkami, planami, oglądać ogrody i prezentować swój. Uwielbiam to!
Uwielbiam jednak także dyskusje (dyskusje w słownikowym znaczeniu!) nie związane z ogrodem - i te istotne jak na temat sposobu postrzegania świata, i te mniej istotne - o malowaniu paznokci czy farbowaniu włosów . Chyba to już pisałam - to głównie pozaogrodowe tematy, sposób pisania i poczucie humoru sprawiają, ze zaczynamy tu kogoś lubić .

No forum działa jak działa. Kiedyś może i było więcej silnych osobowości ale teraz zostaliśmy my i przyszli nowi więc uważam że forum ma się normalnie. Tak jak dziewczyny piszą spory były i są. Wielokrotnie ludzie się tu przepraszali. Masz chyba jakaś handrę i za bardzo bierzesz sobie wszystko do siebie. To pewnie przez te przymrozki które Cię zaskoczyły i do tego susza.
Susza i mnie doprowadza do granic wytrzymałości. Postanowiłam zrobić remont ogrodu.

Magara napisał(a)

Osobiście uważam, że na forum mamy prawo do dyskusji nie-ogrodowych, o dzieciach, psach, kotach, wnukach, maturach, inflacji, etp. To nic złego. Mamy prawo wyrażać nasze poglądy polityczne i społeczne. Jeżeli dla mnie w wątku X jest za dużo "czegoś" (polityki czy tematu egzaminu ośmioklasisty, które mnie nie interesują) to pomijam wpisy i się nie wypowiadam... . Rozwiązanie dosyć proste się wydaje. Nie wiem po co mnożyć spory i się doszukiwać drugiego dna.

Nasze forum jest obecnie w fazie agonalnej - taka prawda Nie ma wsparcia technicznego, istnieje bo piszemy. I chyba tylko od nas zależy, ile ta agonia potrwa i w co się przerodzi
Zanik całkowity byłby wielką stratą, w mojej ocenie

Magarku, głowa do góry.

Mam bardzo podobne podejście do Twojego, często pomijam różne dyskusje, które nic nie wnoszą, tylko początkują jakąś g..wnoburzę. Forum ma być dla mnie rozrywką, częścią pasji, a nie powodem do podnoszenia ciśnienia . Swojego, czy cudzego.
Brak wsparcia technicznego jest dla mnie niezauważalny, korzystam z forum tak jak Hania, otwieram listy tematów, nie korzystam z powiadomień. Ale to tylko szczegół.

Susza jest wszędzie, opady są bardzo nierównomierne, u nas też mało pada. A ja nie mam wysokich drzew, które chronią glebę przed wysuszeniem. Muszę czasami podlewać, nie chcę robić tego za często, bo później rośliny się przyzwyczają.

Też kilka roślin mi podsycha, a hakonechloa na rabacie dwa razy przymrozek złapał, ale jakoś się pozbierała.
W większości

Nie wiem, co więcej napisać.
Tulę i ściskam.
I wyrzuć w końcu te negatywne uczucia

Magarciu, głowa do góry, wszystko będzie dobrze
Ja akurat jestem na urlopie i absolutnie nie mam pojęcia jak wyglada teraz mój ogród. Zastanę co zastanę i będę ratować co się da po powrocie albo i nie

Co do Twoich przemyśleń to podzielam zdanie Twoje i dziewczyn Do większych przemyśleń aktualnie nie mam głowy - tu możesz sobie wyobrazić bezgłowy korpus siedzący w wodzie z kapeluszem zamiast głowy i drinkiem w ręku Chyba zacznę wymyślać nowe emotki

Stara, weź się w garść. Potrzebowałaś ojojania i zostałaś ojojana . A teraz zjedz sobie na pocieszenie czekoladę, lody albo frytki z hamburgerem (nie wiem co lubisz ), popij winkiem albo czym tam wolisz i do przodu.
Cmooook!

Nie bagatelizuję oczywiście Twoich trosk i rozterek, w części je podzielam. Ale nie mamy wpływu na pogodę a na decyzje innych ludzi jedynie ograniczony.

Magarko, rozumiem Twoje zniechęcenie. Mnie również dopadło, gdy zderzyłam się z czymś o istnieniu czego wiedziałam, ale osobiście zetknęłam się pierwszy raz… To zetknięcie było zatrważające na wielu płaszczyznach…
Ale - jak śpiewał jeden gość - dobrych ludzi jest więcej . Daj sobie czas na przeżycie emocji i pisz o czym tylko chcesz, gdy będziesz gotowa .

To prawda, że nie tylko prezentacje roślin przyciągają do danego wątku. Nieraz dyskusje są bardzo ciekawe.
Mnie przyciąga szczególnie poczucie humoru, choć sama nie mam takiego daru wypowiadania się.
A ty Daga niezaprzeczalnie posiadasz ten talent, nawet jak włącza ci się czasem tryb narzekania.
Jak sobie przypomnę twoje opisy sąsiadowych wyczynów, to od razu mam uśmiech na twarzy.
Tak więc nie poddawaj się przeciwnościom i dzielnie walcz dalej.

Daguś, Kochana, odsapnij trochę i wracaj szybko wiele uśmiechów Tobie tutaj zawdzięczamy