Wśród śniedków śniedek Saundersa (Ornithogalum saundersiae) wyróżnia się wzrostem i pięknym, trwałym kwiatostanem. Nazwa śniedek pochodzi od starogreckich słów ornis - ptak i gala - mleko, gdyż większość kwiatów śniedków jest śnieżnobiała.

Śniedek Saundersa pochodzi z południowej Afryki. W Europie został rozpowszechniony dzięki kolekcjonerce roślin, Katharine Saunders, która w 1887 roku przysłała pierwsze cebulki tego gatunku do Królewskich Ogrodów Botanicznych KEW w Londynie.

Wiosną, z dość dużej cebuli, wyrasta rozeta wzniesionych, ciemnozielonych liści o długości 50 - 60 cm. Z rozety wyrasta sztywny i długi do 100 - 150 cm pęd, zakończony kwiatostanem składającym się z kilkudziesięciu pączków, które rozwijają się stopniowo od dołu do góry. Okres rozkwitania jest długi, może trwać do dwóch miesięcy.

Kwiaty śniedka Saundersa są sześciopłatkowe, gwiazdkowate, białe lub kremowe z czarną zalążnią i zielonkawymi pylnikami, które w miarę dojrzewania stają się kremowe. Po zapyleniu zalążnia rośnie i zielenieje. Każdy kwiat ma charakterystyczną, jasnozieloną, biało obrzeżoną podsadkę wygiętą ku górze. W początkowej fazie podsadki obejmują wszystkie pączki kwiatowe.

Uprawa śniedka

Ponieważ cebule śniedka Saundersa nie są mrozoodporne zaleca się ich uprawę w donicach. Aby już w lipcu cieszyć się jego kwiatami należy wymoczone w Kaptanie cebule posadzić w pierwszej połowie marca. Jeśli posadzimy później, może się zdarzyć, że roślina nie zakończy kwitnienia przed przymrozkami, a tym bardziej nie zdążą zaschnąć liście i wytworzyć się cebulki przybyszowe.

Ziemia powinna być próchniczna, przepuszczalna i żyzna o odczynie lekko kwaśnym do obojętnego. W czasie kwitnienia roślina wymaga częstego podlewania i zasilania raz w tygodniu nawozami fosforowo-potasowymi. Donice należy ustawić tak, aby w godzinach popołudniowych rośliny były zacienione, co pomaga uzyskać ładniejsze kwiaty.

Z moich trzech cebul tylko jedna wydała pęd kwiatowy, którego wysokość wyniosła 130 cm! Cebule posadziłam 5 marca. Skiełkowały po około trzech tygodniach. Rośliny hartowałam, wystawiając donicę w cieplejsze dni na dwór. Po przymrozkach zostawiłam ją na stałe w ogrodzie. Pierwsze kwiatki ukazały się na początku lipca i rozwijają się kolejno do tej pory.

Rozmnażanie

Roślinę można rozmnażać z cebulek przybyszowych i z nasion co jest jednak kłopotliwe, bo dopiero po 3-4 latach można uzyskać cebule, które zakwitną. Aby uzyskać cebule przybyszowe należy ściąć kwiatostany na początku kwitnienia.

Po kwitnieniu i zaschnięciu liści wyjmujemy cebule, obsuszamy i oddzielamy cebulki przybyszowe. Jeśli liście nie zaschną przed przymrozkami roślinę należy przenieść do widnego pomieszczenia. Aby przyspieszyć proces zasychania liści trzeba ściąć kwiatostan i nie dopuścić do tworzenia się nasion.

Zastosowanie

Kwiatostany śniedka Saundersa są bardzo dekoracyjne i trwałe. Doskonale nadają się na kwiat cięty np. do wiązanek ślubnych. Ze względu na znaczną wysokość pędów kwiatostanowych zaleca się ustawianie donic z tyłu rabat bylinowych, najlepiej w większych grupach. Roślina, ustawiona w zacisznym miejscu, może też zdobić balkony i tarasy.

Śniedek jest wolny od chorób grzybowych. Uważajmy, bo sok jest toksyczny, może podrażniać skórę lub w przypadku spożycia prowadzić do zatruć.

Foto. Barbara Krajewska