Warto uratować tę egzotyczną roślinę spokrewnioną z naszymi naparstnicami. Isoplexis canariensis (syn. Digitalis canariensis), która występuje na Wyspach Kanaryjskich (Teneryfa, Madera), u wybrzeży Maroka, gdzie błyszczy w słońcu morelowymi barwami czarujących kwiatów.

Zdjęcia prezentowane w artykule wykonałam w Anglii, w ogrodzie Wollerton Old Hall w miesiącu maju, gdy akurat kwitła. W naturze jest wiecznie zielonym krzewem, dość masywnym, z twardymi łodygami. Ale nie tylko kwiaty zachwycają.

Liście są podłużne, błyszczące, ciemnozielone, ułożone w rozety i stanowią doskonały kontrast dla żywych, pomarańczowych kwiatów.

Czerwono-pomarańczowe pylniki są chętnie odwiedzane przez pszczoły i małe ptaki. W naturze naparstnica kwitnie długo - od marca do grudnia. Apogeum kwitnienia przypada na lato (lipiec-sierpień).

Diabelski tytoń czyli Lobelia tupa to w naturze duża, kępiasta bylina, pochodząca z wysokich Andów, nazywana także "tytoniem diabła". Spotkałam ją po raz pierwszy w 2009 roku w ogrodzie angielskim. Jest tam chętnie uprawiana ze względu na swoje niezwykłe, czerwone kwiaty.

Wyglądają wspaniale i spektakularnie, gdyż osiągają w czasie kwitnienia nawet wysokość człowieka. A i kępa jest efektowna, bo wyrasta z niej aż kilka, a nawet kilkanaście pędów.

Liście są podłużne, szaro-srebrne, omszone, jak u dziewanny. Ich długość dochodzi do 30 cm. Na dole liście są największe. Wyrasta z nich strzelisty pęd, zakończony kwiatostanem złożonym z ceglastoczerwonych, powywijanych kwiatów. Każdy kwiat składa się z jednego kwiatu rurkowego i dwóch wargowych. Pojawiają się pod koniec lata, w sierpniu i trwają aż do przymrozków. Ta roślina znosi minus 10. Strefa 7-10. Uwielbiają są pszczoły i motyle. Uwaga: roślina trująca!

Hippeastrum na Święta Bożego Narodzenia to idealny wybór. Przecudowne wielkie kwiaty w atrakcyjnych kolorach, które pasują do każdego wnętrza. Jego uprawa w domu jest niezwykle prosta.

Ogólne wskazówki, pielęgnacja

Cebule sadzimy tak, aby 1/3 wystawała ponad krawędź doniczki. Raczej wolą ciasne doniczki niż za duże. Podłoże to mieszanka ziemi ogrodniczej, torfu i pokruszonego keramzytu lub perlitu.

Na dno doniczki mały drenaż z potłuczonych skorupek lub keramzytu. Umieszczamy na oknie w dobrym oświetleniu.

Trójskrzyn pstry czyli Codiaeum to atrakcyjna i kolorowa roślina egzotyczna do mieszkań i oranżerii, spotykana w różnorodnych, energetycznych odcieniach żółtego, pomarańczowego, czerwonego lub brązowego, w większości z ciekawym unerwieniem. Znakomicie zdobi nasze mieszkania, pod warunkiem, że powietrze będzie nawilżane, ponieważ nie cierpi suchego środowiska.

Często jest sprzedawany pod handlową nazwą "kroton", jednak nazwa ta jest nieprawidłowa, bo kroton to całkiem inna roślina, także z rodziny wilczomleczowatych (Euphorbiaceae), do których trójskrzyn również się zalicza. Jest rośliną trującą, może powodować wysypkę..

Podczas naszego ostatniego pobytu w Anglii, w zeszłym roku w sierpniu, największe wrażenie w ogrodzie Coleton Fishacre wywarła na mnie ognista rabata z roślinami, które choć w naszym klimacie nie zimują, są w naszych ogrodach dość często wykorzystywane. Nigdy jednak nie widziałam ich wszystkich razem w jednym ogrodzie, a co dopiero na jednej rabacie!

Mało kto wie, że wszystkie razem, połączone w duże grupy, z wykorzystaniem mocnych kolorów (czerwony, pomarańczowy, żółty) z niewielkim dodatkiem ciemnych, prawie czarnych liści, dadzą niespotykany i niezwykle atrakcyjny efekt.

Obok takich roślin w tak dużym natężeniu kolorów i w takiej ilości, nie sposób przejść obojętnie. Co więcej, taka rabata rzuca się w oczy już z daleka, bo wygląda jakby płonęła.

Vanda to rodzaj z rodziny storczyków (Orchidaceae), które są bardzo wysoko cenione ze względu na bardzo duże i efektowne kwiaty, w dodatku pachnące, niezwykle trwałe i intensywnie kolorowe, często w nieregularne plamki.

Rodzaj Vanda liczy około 50 gatunków. Przeważnie w naturze są epifitami, często rosną na skałach i rzadziej w ziemi. Miejsca ich występowania to Indie, Himalaje, Azja, Indonezja, Filipiny, Nowa Gwinea, południowe Chiny i północna Australia.

Budowa tych roślin różni się w zależności od typu środowiska, w którym żyją, ale większość posiada dobrze rozbudowane korzenie powietrzne, którymi pobierają wilgoć i składniki pokarmowe. Nie mają pseudobulw lecz skórzaste, odporne na suszę liście.

Storczyki z rodzaju Cymbidium są jednymi z najpiękniejszych i najbardziej wytrzymałych. Spotykałam je w Anglii nawet w ogrodach pod chmurką i kiedyś spróbowałam także uprawy w domu, a potem w ogrodzie. Były one do niedawna tylko klasycznymi kwiatami ciętymi w kwiaciarniach i kiedyś sprzedawano je licząc za jeden kwiat na gałązce.

W naturze storczyki Cymbidium występują w Chinach, Japonii, Australii i Himalajach, gdzie mają wilgotne, ale chłodne lata. Posiadają długie, mieczowate liście wyrastające z pseudobulw. Grube, woskowate kwiaty po kilkanaście sztuk w kłosie spotykamy w różnych kolorach, od kremowego, poprzez różowe, brązowe i zielone, a nawet fioletowe.

Obecnie możemy je bez problemu kupić w doniczkach zarówno jako standardowe kwiaty oraz miniaturki. Najbardziej znane gatunki to Cymbidium erythrostylum, C. tracyanum, C. tigrinum. Hodowcy zaś pracują nad nowymi mieszańcami.

O istnieniu kordyliny dowiedziałam się z angielskich programów Geoffa Hamiltona i bardzo spodobała mi się jej nazwa zwyczajowa : "kapuściana palma". Rozśmieszyła mnie bardzo, choć ze śmiechem to raczej bym jej nie kojarzyła. Jest taka dostojna, wyprostowana, elegancka.

Kordylina australijska z palmą jednak nie ma nic wspólnego, bo samotnie jako jedyny gatunek należy do rodziny Laxmanniaceae. Inne źródła podają, że razem z innymi gatunkami należy do do Asparagaceae.

W każdym razie wiemy na pewno, że pochodzi z Nowej Zelandii. Nie wiecie nawet jak jest uniwersalna i jak odporna na wszystko, choroby, szkodniki, suszę a nawet śnieg.

Phalaenopsis stał się najpopularniejszym ze wszystkich storczyków. Widzimy je w każdej kwiaciarni, goszczą w wielu domach jako ozdoba stołu lub parapetu. Zachwycają nas kształtem oraz kolorami swych kwiatów.

Okazy, które kupujemy, to hybrydy od roślin pochodzących z odległych krajów azjatyckich oraz północnej Australii. W naturalnym środowisku rosną jako epifity porastające drzewa i skały.

Swoją przygodę z nimi rozpocząłem niecałe trzy lata temu. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że parapety w salonie będą nimi całkowicie "wypchane". Ale jak to mówią: "apetyt rośnie w miarę jedzenia".

Kanny (Canna) to w skrócie egzotyczne rośliny o dramatycznym wyglądzie i mocnych kolorach, które mają wielkie, często paskowane liście, podobne do bananowców i efektowne kwiaty w odcieniach czerwieni, pomarańczu, żółci, bieli i różu.

W polskim klimacie mogą być uprawiane jako rośliny jednoroczne, nie zimujące w gruncie. Dodadzą odrobiny tropikalnego charakteru i wielkie zainteresowanie, jeśli wybierzemy ciekawe odmiany. Wzrost popularności ich uprawą i hybrydyzacja (powstawanie mieszańców) spowodowały powstanie wielkiej ilości atrakcyjnych odmian do wyboru. To niezwykle efektowne i przydatne rośliny do ogrodu o charakterze egzotycznym. Ich atutem jest także wielki rozmiar.