Odkryj magię wiosennego ogrodu z uroczym Cyclamenum coum!

Ta niewielka roślina, z jej wyjątkowymi, sercowatymi liśćmi i delikatnymi kwiatami, doda koloru i uroku każdej przestrzeni zewnętrznej. Nie pozwól, aby ten sezon minął bez tego czarującego akcentu!

Cyclamen coum, znany również jako cyklamen dyskowaty lub kaukaski, to idealna roślina dla tych, którzy pragną dodać odrobinę koloru do swojego wiosennego ogrodu bez dużego wysiłku. Kwitnie od późnej zimy do wczesnej wiosny, prezentując kwiaty w odcieniach różu, fioletu, a nawet białego. Jego sercowate, czasami marmurkowe liście, dodają uroku nawet po przekwitnięciu.

Aby cieszyć się pełnią piękna Cyclamenum coum, posadź go w półcienistym miejscu ogrodu, gdzie ziemia jest przepuszczalna, zasadowa i bogata w humus. Roślina ta preferuje chłodniejsze, wilgotne warunki, ale dobrze radzi sobie także w suchszych lokalizacjach po ustąpieniu mrozów. Pamiętaj, by sadzić cebulki na głębokość około 5 cm, zachowując odstęp około 10 cm między nimi.

Aeonium arboreum var. atropurpureum 'Schwarzkopf' (eonium drzewiaste) to niezwykłej urody, efektowny sukulent o wzniesionych, rozgałęzionych łodygach i bardzo ciemnofioletowych, prawie czarnych, mięsistych liściach uformowanych na końcu w rozety, które zimą stają się jaśniejsze i nieco zielenieją.

Oprócz czarnego koloru liście mają również ciemnoczerwoną poświatę. Roślina tworzy pień. Dolne, stare liście opadają, a wokół nich wyrasta zdrewniały, jasnobrązowy pień. Pień się rozgałęzia i powstaje swego rodzaju "drzewko", co wygląda bardzo atrakcyjnie. Może wyrosnąć na niewielki krzew o wysokości do 1 metra.

W bardzo ciepłe lato lub na starych roślinach mogą rozwinąć się małe, gwiazdkowate, żółte kwiaty. Mnie się to nigdy nie udało, ale mam z tym problemu, bo roślina nie jest ozdobna z kwiatów, a z liści. W dodatku po kwitnieniu dana rozeta z kwiatami obumiera, więc w sumie wolę aby nie kwitła. Ten imponujący sukulent pochodzi z Wysp Kanaryjskich, a więc w klimacie Polski nie może zimować w gruncie.

Sanquisorba, znana w Polsce pod nazwą krwiściąg, to rodzaj bylin ogrodowych o niezwykłym uroku i różnorodności. Ja się nimi zachwycam od początku tworzenia naszego ogrodu w Przypkach. Kiedy patrzę na te kwiaty, wkraczam w magiczny świat, gdzie natura ukazuje swoją delikatność i elegancję w pełnej krasie. Te rośliny zachwycają swoją subtelnością, jednocześnie emanując urokiem, który trudno opisać słowami.

Ich kuliste lub podłużne kwiaty, zdobiące końce długich, wiotkich łodyg, przypominają eleganckie, szlachetne perły w koronkowej biżuterii natury. To kompozycja piękna i harmonii, która przyciąga wzrok i rozkwita w ogrodowym pejzażu jak magia.

Sanquisorba jest przykładem, jak przyroda potrafi tworzyć dzieła sztuki. Jej kwiaty, w odcieniach od delikatnego różu po głębokie bordo, rozkładają się jak subtelna melodia, która wypełnia powietrze spokojem i urodą.

Te rośliny są jak poetyczna opowieść, którą natura snuje dla tych, którzy potrafią zatrzymać się i docenić piękno w prostych rzeczach. W ich obecności czujesz spokój i zachwyt, jakbyś patrzył na istny obraz malowany przez naturę.

Witajcie, miłośnicy ogrodów i kwiatów! W dzisiejszym artykule, który jest zachętą do zakupienia mojej nowej książki "Sekrety projektowania rabat", skupię się na sercu każdego ogrodu - rabatach. Tworzenie pięknych, barwnych i funkcjonalnych kompozycji ogrodowych to nie tylko sztuka, ale i sposób na wyrażenie siebie przez ogrodnictwo.

W tym artykule przedstawię Wam różnorodne pomysły na rabaty ogrodowe, które odmienią Wasz ogród, niezależnie od jego wielkości czy stylu. Od klasycznych po nowoczesne, od minimalistycznych po bujne i dzikie - każdy znajdzie coś dla siebie. Przyjrzymy się różnym kompozycjom roślin, kolorom i teksturam, które mogą współgrać, tworząc harmonijną całość.

Czy jesteście gotowi na odkrywanie tajników tworzenia idealnych rabat ogrodowych?... Zapnijcie pasy, bo nasza ogrodnicza przygoda właśnie się zaczyna!"

Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum) w klimacie nieco cieplejszym niż w Polsce, jest średnio wysokim pnączem, bardzo popularnym, gdyż kwitnie nietypowo, nawet w styczniu/lutym. U nas nie zdarzyło mi się go nigdzie zobaczyć w żadnym ogrodzie, więc jestem ciekawa, czy u nas ktoś go uprawia lub uprawiał ?

Zamiast liści, zimą pokazuje jasne, wesołe, żółte kwiaty, w kształcie gwiazdek, które obłędnie i mocno pachną. Pochodzi z Chin (rośnie tam na ścianach skalnych). Należy do rodziny Oleaceae. Jest spokrewniony m.in. z oliwką, bzem, forsycją. Po przekwitnięciu, wiosną na kanciastych gałązkach pojawiają się potrójne liście. Jest bardzo oryginalny z powodu zapachu oraz nietypowej pory kwitnienia.

Pelargonie bluszczolistne to odrębna grupa pelargonii, wykorzystywanych głównie do dekoracji sezonowych na balkony i do dużych donic. Kwitną właściwie przez cały sezon, od maja, aż do pierwszych przymrozków, których nie wytrzymują mięsiste liście.

Pędy dorastają nawet do metra. Łodygi są dość cienkie, podzielone na węzły. Często pod ciężarem liści mogą się odłamywać.

Liście są grube, woskowate, dość sztywne, przystosowane do zatrzymywania wody w okresach suszy. W większości zielone w różnych odcieniach, ale trafiają się także odmiany o liściach dwubarwnych. Kwiaty pojedyncze, rzadziej pełne lub rozetowe, zebrane w baldachy, występują w różnorodnych kolorach od białej poprzez różową, czerwoną, fioletową aż do mocno bordowej.

Pelargonie angielskie zwane też królewskimi, należą do grupy pelargonii wielkokwiatowych. To pelargoniowa "arystokracja", a więc jak przystało na arystokrację, są kapryśne. Liczne odmiany hodowlane podchodzą od Pelargonium grandiflorum, czyli to jej mieszańce.

Nie są zbyt popularne w naszych domach i ogrodach, bo panuje opinia, że są bardzo wymagające, jeśli chodzi o ich pielęgnację. To prawda, trudno o nieskazitelne okazy ze zdrowym listowiem i obficie kwitnące.

Pelargonie wielkokwiatowe mają wzniesione pędy, liście fantazyjne, duże, 5-klapowe o piłkowanych brzegach, nierówne, owłosione, szorstkie. Kwiaty, w większości pojedyncze) znacznie się wyróżniają wśród innych pelargonii, bo są bardzo duże, zebrane w okazałe baldachy. Często mają pofalowane brzegi płatków.

Wiele osób zapowiadało w tym roku tworzenie w swoich szklarenkach kolekcji pelargonii. Ponieważ mam spory zapas zdjęciowy na ten temat, postaram się przybliżyć dzisiaj najciekawsze odmiany pelargonii o pachnących liściach. Zasoby zdjęciowe pochodzą w większości z kolekcji Wisley Garden. Akurat trafiłam na wystawę tych ciekawych okazów. Część zdjęć wykonałam na Chelsea Flower Show w wielkim pawilonie.

Gdy szukałam w internecie opisów, zaintrygował mnie np. zapach kamfory, czy orzechów laskowych. Przewaga zapachów należy do cytryny i róży. Poczytajcie więc o tych ciekawostkach i koniecznie pooglądajcie zdjęcia w galerii. Może wykluje się z tego jakieś nowe pragnienie posiadania konkretnej odmiany?

Jak niesamowita może być jesień, przekonałam się kilka dni temu. Mróz spłynął na nasz ogród owiany mgłą i namalował cudne krajobrazy, dzięki czemu pokochaliśmy jesień bez opamiętania. W osłoniętym ogrodzie nie tylko bukszpanowym nigdy nie było nam to dane.

W nowym, który jest wystawiony na działanie wiatru, mgły i mrozu - stał się cud natury i z samego rana, zaraz po wschodzie słońca, można było podziwiać magiczne zjawiska.

Echinacea pallida czyli jeżówka blada, to zachwycająca bylina ogrodów preriowych. W naszym ogrodzie rośnie na szerokiej rabacie bylinowej z południową wystawą już drugi rok. Bałam się, że nie przezimuje, bo gleba dobrze trzyma wilgoć, a ta jeżówka lubi bardzo dobrze zdrenowane miejsca, ale udało się i wiosną wznowiła wzrost. Teraz wspaniale kwitnie.

Wg mnie, to najpiękniejsza z jeżówek, niezwykle ujmująca, subtelna, delikatna w wyglądzie. Kołysze się na wietrze i przyciąga niezliczoną ilość motyli i pszczół