Działalność i rola ogrodu botanicznego jest bardzo zróżnicowana. Jego celem jest badanie, zrozumienie, ochrona i udostępnianie informacji o znaczeniu roślin dla ludzi. Oprócz tych najważniejszych celów ogród botaniczny powinien być miejscem wypoczynku, rekreacji i edukacji.

W dzisiejszym artykule przedstawiam Narodowy Ogród Botaniczny w Glasnevin w Irlandii, który powstał w 1795 roku. Jego głównym celem jest głównie edukacja. Rośnie tam ponad 300 zagrożonych gatunków z całego świata i 6 gatunków już wymarłych w naturze. Stworzenie tej kolekcji miało za zadanie wzrost świadomości społecznej na temat roślin i ich znaczenia na całym świecie. Prowadzony jest tam także Narodowy Zielnik Irlandii (DBN) liczący 750 000 suszonych okazów ziół, będący wyjątkowym źródłem odniesienia dla ogrodników i specjalistów - botaników.

Plan nasadzeń roślinnych

Z ciekawych drzew rośnie tutaj:

• Acer grosseri var. hersii - piękny klon o charakterystycznych zielono-biało prążkowanej korze i pomarańczowo-czerwonych liściach jesienią, które wyglądają szczególnie uderzająco na zielonym tle.
• Zelkova serrata - Brzostownica japońska - wielopniowe drzewo o kulistym lub parasolowatym kształcie korony i szarej, łuszczącej się w późniejszym wieku korze. Jego kwiaty nie są efektowne w przeciwieństwie do liści, które jesienią stają się najpierw żółte, brązowo-pomarańczowe, potem czerwonawe z odcieniem fioletu.
• Sophora japonica - Perełkowiec japoński - cenne, późno kwitnące drzewo, które jest wyjątkowo odporne na trudne warunki miejskie, a poza tym jest bardzo ozdobne. Kwitnie na kremowo kwiatami podobnymi do groszku, a jesienią liście przebarwiają się na żółto.
• Euodia daniellii (syn. Tetradium daniellii) - Ewodia koreańska, drzewo o białych, pachnących kwiatach od późnego lata do jesieni. Niesamowicie przyciągają pszczoły. Kwiaty wytwarzają skupiska nasion, które wiszą na drzewie od końca sierpnia do listopada. Nasiona wyglądają jak lśniące, czerwone kapsułki, a gdy są w pełni dojrzałe, odsłaniają błyszczące, czarne nasiona. Małe, czerwone do czarnych jagody są przysmakiem ptaków. Ma także błyszczące, pierzaste liście, podobne do jesionu, niewiele zmieniające kolor jesienią.
• Salix × sepulcralis var. chrysocoma - bardzo atrakcyjne wierzby, zdobiące ogród zimą kaskadami żółtych pędów. Prawdopodobnie najpiękniejsze, odporne na warunki miejskie drzewo płaczące na Wyspach Brytyjskich
• Arundinaria auricomus "Vagans" (syn. Pleioblastus auricomus) - mały bambus o fioletowych pędach i żółtych liściach, doskonały do cienia.
• Arundinaria chino - dość ekspansywny bambus z Japonii, nadający się do półcienia.
• Pseudosasa japonica - jeden z najbardziej dekoracyjnych bambusów uprawianych w Europie, u nas nieodporny na mróz, jako jeden z nielicznych nadaje się do uprawy w domu.
• Yushania anceps "Pitt White" - popularny, szybko rozprzestrzeniający się bambus, także u nas nieodporny na mróz, o smukłym fontannowym, płaczącym pokroju i szybkim wzroście.

Naukowa rola ogrodu botanicznego nie pozwala zwiedzającym na urządzanie pikników i spacery z psami. Okazy rosnące w ogrodzie pokazują możliwości roślin i ich kompozycji do zastosowania we własnym ogrodzie.

Ogród został założony w 1795 roku po przyznaniu przez parlament środków dla Dublin Society (obecnie Royal Dublin Society). Głównym inicjatorem był John Foster. Pierwotnym celem było propagowanie naukowego podejścia do rolnictwa, pokazanie roślin użytecznych, do produkcji żywności, leków i przemysłu chemicznego (barwniki). W okresie późniejszym zaczęto też propagować po prostu rośliny piękne i ciekawe same w sobie.

National Botanic Gardens słynie ze wspaniałych kolekcji roślin, posiada ponad 15.000 gatunków i odmian z różnych siedlisk z całego świata. Zwiedzający mogą oglądać rabaty bylinowe, ogród różany, ogród skalny, staw, alpinarium i arboretum. Ogród słynie z pięknie odrestaurowanej palmiarni z pięknymi okazami palm, kaktusów i storczyków.

Odwiedzający mogą dowiedzieć się jak rosną banany lub dzięki czemu kaktus może przetrwać na pustyni, a także jak ludzie wykorzystują rośliny i co robią w celu ochrony gatunków zagrożonych.

Fotografie: Krzysztof Przytuła

Tekst: Danuta Młoźniak