Warto uratować tę egzotyczną roślinę spokrewnioną z naszymi naparstnicami. Isoplexis canariensis (syn. Digitalis canariensis), która występuje na Wyspach Kanaryjskich (Teneryfa, Madera), u wybrzeży Maroka, gdzie błyszczy w słońcu morelowymi barwami czarujących kwiatów.

Zdjęcia prezentowane w artykule wykonałam w Anglii, w ogrodzie Wollerton Old Hall w miesiącu maju, gdy akurat kwitła. W naturze jest wiecznie zielonym krzewem, z dość masywnymi, twardymi łodygami. Ale nie tylko kwiaty zachwycają.

Liście są podłużne, błyszczące, ciemnozielone, ułożone w rozety i stanowią doskonały kontrast dla żywych, pomarańczowych kwiatów.

Czerwono-pomarańczowe pylniki są chętnie odwiedzane przez pszczoły i małe ptaki. W naturze naparstnica kwitnie długo - od marca do grudnia. Apogeum kwitnienia przypada na lato (lipiec-sierpień).

Warunki uprawy i pielęgnacja

Na Teneryfie panuje łagodny klimat, noce są chłodniejsze, ale nie ma wielkich spadków - wahań temperatury. Jeśli rosną fuksje, to Isoplexis też się uda. Wytrzymuje niewielkie mrozy do minus 4 stopni C. Jednak w Polsce nie ma co liczyć na to, że przezimuje w gruncie, więc pozostaje nam uprawa w donicach i zimowanie w szklarni lub innym chłodnym pomieszczeniu bez mrozów.

Isoplexis lubi wschodnie i południowe słońce, nie przepada zaś za palącymi zachodami. Gleba powinna być żyzna, ale przepuszczalna. Co dwa-trzy lata powinniśmy wymieniać ziemię, lub przynajmniej ujmować wierzchnią warstwę i dosypywać kompostu.

Nawożenie umiarkowane, co 2 miesiące w sezonie od maja do sierpnia nawozem do roślin kwitnących. Po kwitnieniu przycinamy kwiaty, aby zachęcić do wypuszczania nowych pędów. Dobrze wyrośnięte egzemplarze mogą osiągać wysokość nawet półtora metra.

Rozmnażanie

Co 5 lat można roślinę odmłodzić, a przy okazji pobrać sadzonki i je ukorzenić. Postępować zupełnie jak przy zdrewniałych, starych fuksjach. Nic trudnego.

Rozmnażanie przez nasiona także jest możliwe. Należy je wysiać jak najwcześniej po zbiorze. Do wysiewu wsypujemy ziemię ogrodową zmieszaną z perlitem 2:1. Nasiona ledwie przykrywamy i nie zapominamy o zraszaniu, aby gleba nie wysychała.

Najlepsze są specjalne propagatory z przezroczystymi przykrywkami. Wtedy chronią przed parowaniem. Optymalna temperatura wysiewów wynosi 18-23 stopnie C. Nasiona kiełkują po koło 4-6 tygodniach. Siewkami opiekujemy się przez 2 miesiące zanim je wysadzimy do donic lub do gruntu. Lubią zamgławianie i źle znoszą suszę w korzeniach. Zakwitają po około 14 miesiącach.

Choroby i szkodniki

Isoplexis może być atakowany przez mączliki, mszyce i wełnowce. Ale tak mocna roślina przy pomocy człowieka się obroni.

Zestawienia i zastosowanie

Mimo subtropikalnego pochodzenia, jest odpowiednią rośliną dla umiarkowanych rejonów południowej Europy. Doskonale rośnie na zewnątrz na południu i zachodzie Wielkiej Brytanii, ale wymaga osłony przed zimnym wiatrem. U nas mamy jedynie jedno wyjście, posadzić naparstnicę do dużych pojemników w ziemię z dodatkiem spróchniałego obornika i kompostu. Co kilka lat zmieniać donicę na większą.

Isoplexis jest tak okazały, że będzie mógł rosnąć nawet w samotności. Pasuje także do dalii, pacioreczników, trytom i rycynusów. Jest idealny na ognistą rabatę.

Ciekawi mnie, czy spotkaliście gdzieś w czasie zagranicznych, czy krajowych podróży tę przepiękną roślinę? Myślę, że ma szansę zaistnieć w polskich ogrodach.

Fot. Danuta Młoźniak - Gardenarium