Podophyllum hexandrum (syn. P. emodii) czyli stopowiec himalajski jest byliną, która pochodzi z Azji. Rośnie w Himalajach na wysokosci 2000 - 3500 metrów n.p.m. na wilgotnych, bogatych w próchnicę glebach na skraju lasów, w półcieniu lub w cieniu.

Do ogrodów trafił dzięki swemu dekoracyjnemu wyglądowi. Roślina wychodząca z ziemi ma liście zwinięte przy łodydze i skierowane w dół. Młode egzemplarze wytwarzają tylko jeden liść, rośliny starsze mają ich dwa lub trzy. Liście rozwijając się przybierają kształt parasola, dodatkowo są na nich brązowe przebarwienia, które później zanikają.

W centrum każdej „parasolki” znajduje się pąk kwiatowy skierowany w górę, kwiaty bardzo delikatne i ładne są biało-różowe z żółtymi pylnikami. Kwitną dość krotko na przełomie maja i czerwca, a po zapyleniu płatki odpadają pozostawiając małe zielone jagody, będące zaczątkiem owoców. Na każdej łodydze jest tylko jeden kwiat.

Owoce rozwijają się nieco ukryte pod liśćmi, w cieniu.Dorastają do wielkości kurzego jaja i mają piękną czerwoną barwę. Są bardzo ozdobne i widoczne z daleka. Dojrzałe owoce są jadalne, jednak smak i zapach jest dla człowieka niezbyt zachęcający, mnie kojarzy się z bardzo silnym zapachem witaminy B.

Stopowiec gdy się zadomowi i rozrośnie, jest mrozoodporny, czasem młode liście mogą być uszkadzane przez póżne przymrozki. Preferuje gleby wilgotne lekko kwaśne i stanowisko w półcieniu lub cieniu, nie toleruje suszy.

W moim ogrodzie rośnie stopowiec wyhodowany z nasion.Na siewki czekałam rok i gdy już straciłam nadzieję na powodzenie,okazało się ,ze w doniczce sa kiełki. Znalazłam mu stanowisko w cieniu różaneczników, dzięki czemu mogę podziwiać jego ładne kwiaty, a póżniej atrakcyjne owoce, których nie zrywam. Pozwalam im dojrzeć i opaść, a po pewnym czasie znajduję nowe siewki.

Dobrym towarzystwem są trójlisty, runianki, bergenie, paprocie i lilie.

Stopowiec rozrasta się wolno. Rozmnożyć go najłatwiej przez wysiew nasion jesienią, ale wschodzą one bardzo długo. Dzielenie roślin można przeprowadzić na przełomie marca i kwietnia, jednak stopowiec nie lubi przesadzania, korzenie regenerują się bardzo długo.

Za wyjątkiem owoców, roślina jest toksyczna. Po nadepnięciu na liście roztacza się dość nieprzyjemny zapach, który to sygnalizuje. W swoim naturalnym środowisku traktowana jest jako zioło, gdyż po odpowiednim przetworzeniu posiada właściwości lecznicze. Ostatnie badania wskazują, że związki zawarte w korzeniu mają działanie antynowotworowe, z tego też względu stopowiec jest rośliną zagrożoną.

Fot. Łucja Badarycz

Kopiowanie zabronione