Ogród żwirowy to prosty sposób na uzyskanie dobrego efektu niewielkim kosztem i własnymi rękami. Praca nie wymaga bowiem zatrudnienia wykwalifikowanego brukarza, bo żwir możemy nasypać sami.

Kamienista warstwa mulczująca zapobiega parowaniu oraz rozwojowi chwastów, choć w pierwszym roku nie da się tego całkowicie wyeliminować.

Ogród jest łatwy z pielęgnacji i efektownie wygląda, gdy odpowiednio dobierzemy rośliny. Będą to byliny, delikatne trawy, w większości rośliny wysiewające się. W ogrodzie żwirowym nie sadzi się "pod sznurek", ani linijkami.

Ważne jest uzyskanie efektu całkowitej przypadkowości. Tak, jak w naturze.

Ogród żwirowy krok po kroku

• koniecznie wytycz w ogrodzie zarys ogrodu żwirowego lub najczęściej używane ścieżki
• usuń dokładnie wraz z korzeniami wszystkie chwasty
• rozluźnij ziemię poprzez dodanie materiałów organicznych i piasku poprawiającego przepuszczalność
• zamontuj ograniczniki w postaci taśm stalowych, plastikowych ekobordów lub innych materiałów (cegła, kostka brukowa itp.)
• wyrównaj powierzchnię ziemi dokładnie
• nie kładź żadnej maty (choć w 90 % jest kładziona), ewentualnie pod żwir połóż tekturę falistą, która się później rozłoży
• sadź rośliny, a wydobytą ziemię użyj w innym miejscu w ogrodzie
• pokryj powierzchnię ogrodu żwirowego od 2 do 5 cm dowolnego żwiru, grysu, kamyczków
• zagrab i wyrównaj powierzchnię
• podlej rośliny i zmyj kurz z kamyczków
• usuwaj chwasty do skutku, aż przestaną się masowo pojawiać

Terminy sadzenia

W zależności od lokalizacji ogrodu, rośliny można sadzić o każdej porze roku, oprócz zimy, kiedy to gleba jest zmarznięta. W różnych strefach terminy zakończenia sezonu mogą być różne. Sadzenie wiosenne są dość popularne i chyba najlepsze, bo od razu widać efekty, gdy rośliny bujnie się rozrosną do lata.

Sadzenie letnie jest najbardziej ryzykowne, bo w czasie upałów ziemia szybko wysycha i brak podlewania oraz palące promienie słońca skutkują nie przyjęciem się roślin. Pamiętajmy o tym i podlewajmy wszystko, co posadzone podczas słonecznej pogody. Najlepsza pora wieczorem lub rano, aby kropelki wody nie moczyły liści. Nawet kilkugodzinne opóźnienia w dostawie wody powoduje groźne więdnięcie. Pilnujmy więc podlewania. Jeśli widzisz, że roślina umiera, a słońce świeci, wlej wodę prosto na bryłę korzeniową. Nawet jeśli to jest w południe.

Najlepszą porą sadzenia bylin jest wczesna jesień (wrzesień), gdyż ziemia jest jeszcze ciepła, co sprzyja rozwojowi korzeni i przyjęciu się roślin. Sporo też opadów deszczu i temperatury nie są zbyt wysokie. Zdarzają się co prawda ciepłe, a nawet upalne miesiące, wtedy trzeba dbać o właściwą wilgotność gleby i dolewać świeżo posadzone okazy w razie potrzeby.

Maksymalna granica to miesiąc przed spodziewanymi przymrozkami. Tyle bowiem potrzebują rośliny do dobrego przyjęcia się. Nasadzenia zimowe są niemożliwe do zrealizowania z powodu zmarzniętej gleby.

Jakość roślin

Podczas kupowania starajmy się zawsze wybierać zdrowe, silne, dobrze rozgałęzione rośliny Unikamy tych z suchymi liśćmi, bladych, pomarszczonych lub z objawami ataku owadów lub chorób. Nie zawsze mają kwiaty, nawet lepiej żeby miały dopiero pąki, wtedy pokażą swoją urodę za chwilę.

Pielęgnacja po założeniu w pierwszym roku

Po posadzeniu rośliny podlewamy. W pierwszym roku skupiamy się na odchwaszczaniu rabat. Jedna godzina dziennie to nic, w porównaniu z długotrwałym zaniedbaniem i jego skutkami. Jeśli w ziemi znajdowały się nasiona chwastów, na pewno szybko wzejdą. Ważne jest systematyczne kontrolowanie rabat i wyrywanie intruzów, nie dopuszczając aby się wysiały. Po takiej systematycznej kontroli, na pewno nie będzie z nimi kłopotów.

Nie dopuszczamy także do wyschnięcia gleby. Rośliny muszą się dobrze zakorzenić, aby mogły pobierać wodę z głębszych warstw podłoża. W następnych latach podlewanie możemy ograniczyć, uważając oczywiście na okresy wzmożonych upałów i suszy. Uważnie obserwujemy rośliny i reagujemy na objawy więdnięcia.

Najwięcej pracy jest po zimie. Polega ona na usuwaniu niepożądanych siewek, odkurzaniu kamieni z zanieczyszczeń (potrzebny dobry odkurzacz). Przy dobrym sprzęcie praca idzie szybko i sprawnie - bez zdenerwowania. Wybieranie zanieczyszczeń ręcznie jest niemożliwe. I fizycznie i psychicznie. Wiem coś o tym. Bez odkurzacza nie ma sensu tego robić.

Dobór roślin

Do ogrodu żwirowego pasują rośliny wytrzymałe na suszę, a możemy je rozpoznać po grubych, woskowatych liściach, ewentualnie omszonych, włochatych lub srebrzystych, które zapobiegają nadmiernej transpiracji i chronią liście przed promieniami słońca.

Kombinacja kolorów dowolne, w jednej tonacji lub na zasadzie kontrastów. Mile widziane rośliny śródziemnomorskie i zioła. Generalnie rośliny uwielbiające słońce.

Proponowane rośliny do ogrodów żwirowych :

Salvia (szałwia), Thymus (tymianek), Rosmarinus (rozmaryn(, Euphorbia (wilczomlecz), Aster (niskie odmiany), Artemisia (bylica), Geranium (bodziszek), Lavandula (lawenda), Phlomis (żeleźniak), Verbascum (dziewanna), Yucca (jukka), Dianthus) (goździki - odmiany skalne), Dictamnus albus ( dyptam), Armeria (zawciąg), Digitalis (naparstnica), Papaver (mak), Centranthus (ostrogowiec), Sedum (rozchodnik), Stachys (czyściec), Myosotis (niezapominajka), Eschscholzia californica (maczek kalifornijski), Carex buchananii (turzyca), Stipa (ostnica), Hakonechloa*, a z cebulowych niepozorne tulipany botaniczne, czosnki, przebiśniegi i irysy.

Dobór kamieni/żwiru

Najczęściej używamy najtańszych kamyczków granitowych, tzw. kamienia budowlanego. Jest on najtańszy, ale po polaniu wodą wydaje się dość kolorowy. Bardziej stonowane i w jednolitym kolorze są grysy granitowe (odcienie szarości) lub bazaltowe (grafitowo-czarne).

Białych kamyczków nie polecam, gdyż stanowią zbyt ostry kontrast. Kolor żwiru dobrze jest oczywiście dostosować do elewacji domu.

Jeśli chodzi o "granulację" - średnie są zawsze najlepsze. Zbyt drobne zbyt łatwo wbijają się w glebę, a po zbyt grubych trudno się chodzi.

Znakomite przykłady ogrodów żwirowych na świecie

Najbardziej znanym ogrodem żwirowym w Anglii jest część sucha w ogrodzie The Beth Chatto Gardens. Ogród ten nie jest w ogóle podlewany, a rośliny są tak dobrane do istniejących warunków, aby nie wymagały oprócz pielenia i usuwania nadmiernych siewek - ingerencji ogrodnika.

Zaletą takiego ogrodu są niskie koszty utrzymania. Na wiosnę widuję tam wielu wolontariuszy, którzy oczyszczają ogród z chwastów.

Fot. i tekst - Danuta Młoźniak - Gardenarium

Kopiowanie zabronione