Ten zachwycający ogród obejrzałam z zapartym tchem. Trafiliśmy do niego zupełnie przypadkiem, zmieniając w końcówce cel naszej poróży. Nie zaglądając do mapy, jaką dostałam przy wejściu, skierowałam się intuicyjnie na prawo i kiedy znalazłam się w pierwszych wnętrzach tego niesamowitego ogrodu, pomyślałam sobie: "Boże, chyba zemdleję"!

Usiadłam na chwilę, aby się uspokoić, takie wrażenie wywarły na mnie kompozycje i dodatki w East Ruston Old Vicarage. Powoli dochodziłam do siebie, zaczęłam oglądać i fotografować ogród. Potrzebna też była chwila, aby usiąść, spokojnie popatrzeć, chłonąć urok tego miejsca. Był to ostatni ogród podczas tej wyprawy i wspaniała nagroda na koniec. Doszłam w końcu do wniosku, że to najpiękniejszy ogród angielski, jaki dotychczas widziałam. Zobaczcie sami, czy miałam rację.

Oglądając kilka lat temu angielskie czasopisma ogrodnicze, dowiedziałam się o istnieniu Hidcote Manor, a że wtedy kolekcjonowałam rośliny o czarnych kwiatach i liściach, od razu hidcotowa Red Border zwróciła moją szczególną uwagę. Kwitły na niej właśnie takie rośliny, jakich poszukiwałam. Zafascynowała mnie dalia "Bishop of Llandaff" i inne ciemne odmiany.

Ciemnolistne drzewa również pięknie wyglądały na tej prostej rabacie. Ale najbardziej spodobał mi się cały podział tego ogrodu, mnogość osi widkowych i "pokoi" zamkniętych żywopłotami. Wtedy też rodziła się moja pasja do cięcia i formowania topiarów, szczególnie stożków i kul. Inspirowana tym ogrodem, nabyłam pawia z bukszpanu i ustawiłam go w donicy przy wejściu do mojego pierwszego ogrodu. Postanowiłam sobie, że jeśli będę miała taką możliwość, odwiedzę kiedyś ten przepiękny ogród.

Helmingham Hall należy do rodziny Tollemache od setek lat (osiemnaście pokoleń). Otoczony fosą i pięknymi ogrodami oraz pastwiskiem jeleni, przyciąga wielbicieli oryginalnych ogrodów, które zachowały się w niezmienionym stanie.

W Helmingham Hall istnieją dwa ogrody, jeden formalny, a drugi o zupełnie innym charakterze. Główny ogród jest po zachodniej stronie, drugi natomiast po wschodniej, założony w 1982 roku. Zamiarem właścicieli było stworzenie czegoś bliskiego okresowi panowania Tudorów, ze starymi, pachnącymi odmianami róż. Ogród ma jako motywy dekoracyjne koło i krzyż. Po kilku latach od założenia wygląda tak, jakby istniał od zawsze. Całość sprawia wrażenie nadzwyczajnego spokoju i piękna.

Ogrody Barnsdale, położone w samym sercu Rutland, najmniejszego hrabstwa Wielkiej Brytanii, przyciągają rzesze wielbicieli osobowości i talentu Geoffa Hamiltona. Wizyta w czerwcu 2010 roku była dla mnie wielkim i oczekiwanym od lat przeżyciem. Ogród podzielony na 37 małych, odrębnych ogrodów o różnych stylach, to wizytówka wspaniałego ogrodnika i jego pasji w tworzeniu ogrodu.

Podczas nagrywania programów BBC "Gardeners World", ogrody nie były udostępnione do zwiedzania. Nie wszystkie jego części powstały za życia Geoffa Hamiltona. Część ogrodów została wykonana przez syna Nicka w taki sposób, aby zachować stary charakter. Wszystkie części o różnych stylach są połączone ciągiem trawiastych, wijących się ścieżek. Na każdym kroku można spotkać cieniste i zaciszne enklawy z miejscami do siedzenia, do odpoczynku i zadumy.

Geoff Hamilton to najważniejsza osoba w mojej karierze zawodowej. Mogę z całą odpowiedzialnością to powiedzieć. Oglądałam jego programy emitowane na kanale WOT w latach dziewięćdziesiątych z ogromnym uwielbieniem. Takich osób jak ja, znam wiele. Geoff Hamilton pokazał wielkie ogrodnictwo wielu z nas, gdyż Anglicy mają swoją tradycję, a u nas nie było prawie nic. Geoff Hamilton był wspaniałym otwartym człowiekiem i chociaż nie znałam go osobiście, to jednak był mi bliski.

Jego ogrody w Barnsdale (hrabstwo Rutland, nieopodal Oakham i Stamford), prowadzone przez syna Nicka, przyciągają rzesze wielbicieli osobowości Geoffa z całego świata przez cały rok.

Róże to piękne, ale trudne w uprawie rośliny. Wiele osób unika ich sadzenia w ogrodzie ze względu na podatność na choroby grzybowe. Jednak przy zachowaniu podstawowych warunków oraz troskliwej pielęgnacji, możemy cieszyć się udaną uprawą tych pięknych roślin. Najważniejszy jest dobór odmian odpornych na choroby i stanowisko. Powinno być słoneczne i przewiewne, aby po deszczu róże mogły szybko przeschnąć, a zarodniki grzybów nie mogły się rozwinąć. Z kolei zbyt słoneczne i suche miejsce stwarza idealne warunki do rozwoju różnych szkodników np. mszyce, przędziorki, skoczki.

Musimy być przygotowani na różne niespodzianki i zmasowany atak rozmaitych wrogów róż. Powinniśmy je przed nimi chronić, gdyż może dojść do zahamowania wzrostu, zaburzeń w kwitnieniu i w rezultacie nawet do zamierania rośliny.

Projektowanie to najważniejszy etap w tworzeniu naszego ogrodu marzeń. Bez projektu trudno będzie zrealizować prace, gdyż narazimy się na różne sprawy trudne do przewidzenia.

Projekt pomoże nam wykonywać wszystko po kolei, bez zbędnego marnowania czasu i pieniędzy. Od razu sadzimy drzewa i krzewy tam gdzie powinny, nie będziemy musieli ich przesadzać.

Dzięki projektowi unikniemy chaosu i zaoszczędzimy czas.

Hyde Hall zajmuje obszar 360 akrów w hrabstwie Sussex, na wschód od Londynu. Ogrody zostały założone w 1955 roku przez Helen i Dicka Robinson. Kiedy państwo Robinson osiedlili się w Hyde Hall, było tylko sześć drzew na szczycie wzgórza i dziki teren nie ogród.

Gdyby wiedzieli to, o czym później się przekonali, bardzo wątpliwe jest, że ogród by powstał. Było zimno i wietrznie, a szczyt wzgórza był pokryty żwirem. Gleba na stokach składała się z lepkiej gliny. Sadzenie rozpoczęto od wyczyszczenia terenu i posadzenia 60 drzew, a potem zimozielonego żywopłotu z cyprysowca Leylanda i cyprysika Lawsona. Właścielem tego pięknego ogrodu na wzgórzu jest obecnie Royal Horticultural Society.

Tereny te mają stosunkowo niski wskaźnik opadów deszczu, a to w połączeniu ze słabą glebą, daje trudne warunki do uprawy roślin. Mimo tego ogrodnicy pokazali, że można stworzyć piękny i zdrowo rosnący ogród, właściwie dobierając rośliny do odpowiedniego miejsca. Zaskakująca liczba roślin daje sobie tutaj radę.

Ogród Place for Plants w East Bergholt jest wspaniałym arboretum o powierzchni 20 akrów. Znajduje się tu narodowa kolekcja trzmielin (Euonymus).

To piękny i niezwykły ogród o każdej porze roku. Na początku sezonu są pokazy kwitnienia przebiśniegów i innych roślin cebulowych, potem magnolie, rododendrony i kamelie, a następnie cesarskie korony i dzikie kwiaty na łące. Istnieje też wiele niezwykłych kwitnących drzew i krzewów, w tym Stewartia, Davidia i Cornus. Pnące róże, kwiaty hortensji latem, a jesienią ogród dalej wygląda interesująco, spektakularnie przebarwiając liście.

Planowanie polega na przemyśleniu wielu rzeczy dotyczących ogrodu. W wolnym czasie powinniśmy poprzeglądać różne czasopisma ogrodowe, książki, zobaczyć jakie ogrody nam się podobają, jakie kolory, rośliny.

Takie rozeznanie pozwoli na lepsze podejmowanie decyzji potem. Przyjrzyjmy się, co już mamy na działce i czy te elementy można włączyć do naszego ogrodu, czy należy je usunąć. Trzeba też przemyśleć nasadzenia roślinne pod kątem późniejszej pielęgnacji.

Można wybrać proste w uprawie rośliny, aby zaoszczędzić sobie trudu. W planowaniu może pomóc ankieta, którą opracowałam na potrzeby moich rozmów z klientami. Zawiera ona pytania ułatwiające zaplanowanie wszystkiego, co powinno się znaleźć w ogrodzie.