Pamiętam taki odcinek "Świata ogrodów", kiedy Geoff Hamilton prezentował w programie szkółkę i ogrody Alana Blooma. Te jego wielkie rabaty wyspowe i kolejka jeżdżąca po ogrodzie, kolejne hobby Alana Blooma. Udało mi się po wielu latach odwiedzić te ogrody, wspaniale meandrujące pośród zawiłych płaszczyzn trawnika. Można tu dostać zawrotu głowy od różnorodności nasadzeń, które zmieniają się jak w kalejdoskopie wraz ze zmianami pór roku.

W ogrodzie zgromadzono około 8.000 taksonów na 17 akrach powierzchni, co może wydawać się trudne do wykonania, ale tutaj się udało. Rośliny nie rosną przypadkowo, możemy się wiele nauczyć o zestawianiu ich ze sobą, łączeniu kolorów i form. Szczyt kwitnienia ogrodów zaczyna się w połowie czerwca i trwa do końca września.

We wczesnych latach siedemdziesiątych Geoff Hamilton zaczął pisać drobne artykuły do „Garden News” („Aktualności Ogrodnicze”) i stopniowo oscylować wokół dziennikarskiego aspektu ogrodnictwa. Wtedy zainteresował się nowo powstałym programem angielskiej telewizji o tematyce ogrodniczej.

Ku jego zdumieniu, po bardzo słabym jak je sam ocenił interview, zaoferowano mu jego pierwszą posadę w telewizji. Został prezenterem Gardening Diary (Dziennika Ogrodnika) Jednak ze względu na ograniczenia budżetowe program emitowano jedynie przez rok. W 1975 roku został pełnoetatowym członkiem zespołu Garden News.

Po dwóch latach został redaktorem naczelnym magazynu Practical Gardening i rozpoczął swoją krucjatę na rzecz propagowania korzyści i radości jakie przynieść może ogrodnictwo.

Podróżując po Anglii warto zatrzymać się w małym miasteczku, które mijamy i które nas czymś zainteresuje. Często są to malownicze wiejskie ogródki, czasem domki kryte strzechą, albo coś innego. Po drodze do ogrodu Sissinghurst i Marle Place natknęliśmy się właśnie na takie miejsce. Goudhurst w hrabstwie Kent, urokliwe miasteczko położone pośród wzgórz i lasów, a właściwie zbudowane na zboczu wzgórza, które od razu zwróciło naszą uwagę.

Ogrody Beth Chatto znajdują się w hrabstwie Essex, powstały 50 lat temu. To jeden z najsłynniejszych ogrodów angielskich. Założono je w 1960 roku na zarośniętych nieużytkach, głównie glebach bagiennych lub suchych.

Trudny teren został przekształcony w nieformalny ogród harmonizujący z okolicznym krajobrazem. Znalazło tu swoje miejsce wiele roślin, około 5000 taksonów.

Jak na ogród ekologiczny przystało, rośliny rosną w naturalnych warunkach dostosowanych do wymagań siedliskowych.

Hyde Hall zajmuje obszar 360 akrów w hrabstwie Sussex, na wschód od Londynu. Ogrody zostały założone w 1955 roku przez Helen i Dicka Robinson. Kiedy państwo Robinson osiedlili się w Hyde Hall, było tylko sześć drzew na szczycie wzgórza i dziki teren nie ogród.

Gdyby wiedzieli to, o czym później się przekonali, bardzo wątpliwe jest, że ogród by powstał. Było zimno i wietrznie, a szczyt wzgórza był pokryty żwirem. Gleba na stokach składała się z lepkiej gliny. Sadzenie rozpoczęto od wyczyszczenia terenu i posadzenia 60 drzew, a potem zimozielonego żywopłotu z cyprysowca Leylanda i cyprysika Lawsona. Właścielem tego pięknego ogrodu na wzgórzu jest obecnie Royal Horticultural Society.

Tereny te mają stosunkowo niski wskaźnik opadów deszczu, a to w połączeniu ze słabą glebą, daje trudne warunki do uprawy roślin. Mimo tego ogrodnicy pokazali, że można stworzyć piękny i zdrowo rosnący ogród, właściwie dobierając rośliny do odpowiedniego miejsca. Zaskakująca liczba roślin daje sobie tutaj radę.

Ogród Place for Plants w East Bergholt jest wspaniałym arboretum o powierzchni 20 akrów. Znajduje się tu narodowa kolekcja trzmielin (Euonymus).

To piękny i niezwykły ogród o każdej porze roku. Na początku sezonu są pokazy kwitnienia przebiśniegów i innych roślin cebulowych, potem magnolie, rododendrony i kamelie, a następnie cesarskie korony i dzikie kwiaty na łące. Istnieje też wiele niezwykłych kwitnących drzew i krzewów, w tym Stewartia, Davidia i Cornus. Pnące róże, kwiaty hortensji latem, a jesienią ogród dalej wygląda interesująco, spektakularnie przebarwiając liście.

Exbury Gardens w Hampshire zajmują 100 hektarów. Znajduje się tu światowej sławy kolekcja różaneczników, azalii, kamelii, magnolii i rzadko spotykanych drzew i krzewów. To jeden z najlepszych ogrodów leśnych w Anglii, uniwersalny, dla ludzi młodych i starszych, entuzjastów ogrodnictwa i miłośników po prostu pięknych widoków.

Exbury Gardens stworzył Lionel Nathan de Rothschild w latach 1919 – 1942, angażując tu swój majątek, wizję i poświęcenie. Dzięki temu powstała oaza spokoju, raj na ziemi. Jest to miejsce ucieczki od trosk świata. Można tam podziwiać botaniczne rarytasy i dywany spektakularnych kolorów w okresie intensywnego kwitnienia. Lionel de Rothschild był zapalonym kolekcjonerem rododendronów i azalii.

Ogród znajduje się przy XVII-to wiecznej chacie krytej strzechą. Położony jest w pobliżu Tamizy, na skraju Chiltern Hills, między Marlow i Bourne End.

Najstarsza część domu pochodzi z 1696 roku, gdyż znaleziono stare monety pensówki z taką datą. W tym domu, w latach 1929 – 1938, mieszkała światowej sławy pisarka - Enid Blyton.

Obecnie dom jest własnością Jacky Hawthorne, projektantki ogrodów. Zachowała ona ducha przeszłości, odbudowując strukturę ogrodu. Pozostały oryginalne budowle, kolor starego drewna, Jacky dodała jedynie swoje ulubione rośliny: róże, irysy, clematisy, przywrotniki, orliki. Podzieliła ogród na kilka stylów: formalny, tradycyjny i nowoczesny. Rosną w nim róże, lawenda, kocimiętka, trawy, powojniki i mnóstwo dzikich kwiatów zapylanych przez pszczoły. Paleta kolorów w tym ogrodzie jest niezwykła.

Chenies Manor to posiadłość historyczna, która znajduje się w południowej Anglii w Chenies. Ten zabytkowy i uroczy dom położony jest w urokliwej wiosce z widokiem na dolinę Chess.

Dwór wyróżnia 22 kominy widoczne już z daleka. Kiedyś takie kominy były miarą zamożności właściciela domostwa. Wokół dworu zwraca uwagę piękny ogród, który jest udostępniony zwiedzającym oraz służy do organizacji przyjęć i ogrodniczych targów roślin.

Do posiadłości prowadzi żwirowa droga. Zaraz za bramą główną znajduje się kościół i prywatna kaplica. Zarówno ogród jak i dom są udostępnione zwiedzającym.

Marle Place jest ogrodem prywatnym położonym w południowo – wschodniej Anglii, w hrabstwie West Sussex, w Burgess Hill. Zajmuje obszar niecałego hektara.

Ogród powstał w 1890 roku. Tworzą go zielone wnętrza o ścianach z żywopłotów i zadrzewione aleje w południowo – wschodniej części. Całość zakończona jest lasem oraz sadami, które graniczą ze strumieniem. Jest to typowy krajobraz angielski.

W miejscu, w którym aktualnie znajduje się Marle Place miało powstać osiedle mieszkaniowe. Miejsce zostało jednak ocalone w połowie lat 80-tych przez radę powiatu, ogród natomiast powstał w 1890 roku.