Ogród z roślinami odpornymi na suszę ma rację bytu, gdy nie mamy możliwości podlewania. Może to być spowodowane położeniem ogrodu poza naszym miejscem zamieszkania, kiedy odwiedzamy go nadzwyczaj rzadko, czasem raz na miesiąc, albo rzadziej.

Inny powód to sucha i przepuszczalna gleba, gdzie woda natychmiast wsiąka i odparowuje lub rośliny umiejscowione są na skarpie, gdzie woda natychmiast spływa. Jeszcze inny powód - zakaz podlewania, kiedy mieszkamy w rejonie, gdzie braki wody są na porządku dziennym i podlewanie jest zabronione. W moim przypadku zdarzyło się to tylko raz na kilka lat, kiedy lato było szczególnie suche.

Jeśli nasz ogród mieści się w tych ramach, powinniśmy posadzić właściwe rośliny, odporne na suszę, bo to jedyny sposób na efektowny ogród. Jednak musimy im zapewnić podlewanie po posadzeniu i w pierwszych tygodniach czy miesiącach, zanim się dobrze zakorzenią.

Gooderstone Water Gardens leży sobie jak taki wielki, zaginiony skarb w cichym zakątku hrabstwa Norfolk i tylko czeka na jego odkrycie. Ten ogród zupełnie się różni od ogrodów, jakie zwykle lubię oglądać w Anglii. To urokliwe miejsce, które mogą pokochać nie tylko ogrodnicy, ale także miłośnicy przyrody i ci, co lubią ją fotografować. Wszyscy, którzy lubią zrelaksować się, odpocząć i chłonąć wszelkie odgłosy dzikiej przyrody, która tutaj jest na wyciągnięcie ręki.

Ogród stworzył z wielkim antuzjazmem Billy Knights, emerytowany rolnik, który rozpoczął prace w 1970 roku. Miał wtedy 70 lat. Wcześniej na tym terenie znajdowały się podmokłe łąki z naturalnym strumieniem, nieodpowiednie zupełnie do hodowli bydła czy innej produkcji rolniczej. Nie było tam też żadnych drzew. Wymogło to taki, a nie inny styl ogrodu.

Po wizycie w ogrodzie Gooderstone Water Gardens mieliśmy jeszcze chwilkę na pobieganie po malowniczej wsi o tej samej nazwie.

Gooderstone położona jest w okręgu Breckland, hrabstwo Norfolk i zajmuje obszar 11 km2 . Leży 48 km na zachód od miasta Norwich i 130 km na północny wschód od Londynu. Wg Wikipedii, w 2007 roku szacunkowa liczba ludności wynosiła 390 osób. Wieś zachwyca, a właściwie domy i ogródki przy nich. Wystarczy popatrzeć na zdjęcia.

Takich widoków, jakie tutaj są na każdym kroku, nie da się zobaczyć na przedmieściach Londynu w mniej zamożnych dzielnicach. Raczej widać kosze na śmieci przed wejściem, kontenery związane z remontem i jakąś tam zieleń, ale szaleństwa nie widać. A tutaj po prostu bajka, przed każdym domostwem.

Trawy ozdobne są wspaniałym i wdzięcznym dodatkiem dla podkreślenia urody wszystkiego, co w ogrodzie rośnie. Na pewno się nie pomylę jeśli stwierdzę, że ogród stanie się magiczny, gdy je posadzimy. Wielokrotnie się o tym przekonałam, że wystarczy dodać kilka zjawiskowych kęp i metamorfoza gotowa.

Przekonajcie się na pewno na przykładzie własnego ogrodu, gdy tylko zastosujecie w kompozycjach trawy. Są one w stanie wprowadzić na nasze rabaty ruch, delikatny pokrój, efekt poświaty i doskonałą fakturę. Żadna inna roślina tego w tak doskonały sposób nie zrobi.

Polecane przeze mnie gatunki traw znajdują się w artykule Jakie gatunki wybrać.

Ogród w Bressingham opisałam dokładniej w poprzednich odcinkach. To wyjątkowo wyraziste i kolorowe miejsce, raj dla miłośników bylin, wzór do naśladowania jak obsadzić rabaty, aby były atrakcyjne zarówno wiosną, latem jak i jesienią. Tutaj nawet w zimie jest pięknie za sprawą traw i kolorowych krzewów.

Jak mawia Adrian Bloom : "Ogród zimą nie musi być nudny" i dlatego stworzył Ogród Zimowy (Winter Garden). Miał być otwarty po raz pierwszy dla publiczności już od 18 stycznia 2013 roku. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się tam wybrać właśnie w zimie.

Ogródek szczelinowy to miniatura natury, kawałek alpejskiego krajobrazu, jeden z najbardziej atrakcyjnych wizualnie i konstrukcyjnie mini ogrodów skalnych, który można założyć w najmniejszym nawet miejscu, chociażby na balkonie. To możliwość osiągnięcie cudownego efektu górskiego krajobrazu w minimalnej przestrzeni.

Patrząc z bliska, czasem można ulec złudzeniu, że jest to zbiorowisko realistycznych skał, które uległy erozji, popękały, a rośliny osiedliły się w powstałych spękaniach oraz kieszeniach i rozrastają się niczym w naturalnym środowisku. Taki ogródek daje nam możliwość uprawy rarytasów alpejskich lub stworzenia specjalistycznych kolekcji.

Ogród w Opolu odwiedziliśmy tuż po wizycie Mai Popielarskiej i jej ekipy z programu "Maja w ogrodzie". Właśnie w zeszłą niedzielę obejrzałam premierę tego odcinka. To doskonały czas na pokazanie również naszej wizyty.

Właściciele ogrodu, pani Joanna i pan Piotr przyjęli nas serdecznie na swoim zewnętrznym tarasie pod dachem, w pobliżu szemrzącego wodospadu. Opowiedzieli nam swoją historię.

Nie bali się wyzwań i ciężkiej pracy, kiedy znaleźli ofertę sprzedaży tego miejsca. Przez ogród przeszedł ogromny kataklizm, jakim była wielka powódź w roku 1997. Teren został wtedy przykryty ponad dwumetrową falą Odry, która zniszczyła wszystko.

Kalendarzowa zima jeszcze trwa, choć wiosna już za pasem. Słoneczko przygrzewa miło, że aż się chce wyjść do ogrodu i już kopać i sadzić. Ale nie róbmy tego zbyt pochopnie. Trzeba się dobrze zastanowić, a więc wykorzystajmy ostatnie "zimowe" dni na planowanie rabat i zmian w ogrodzie.

Dla większości ogrodników ich ogród nigdy nie jest dokończony, zawsze chcą coś zmieniać. Ja także do nich należę, a swoje zmiany nie zawsze z rozmysłem planuję. Czasem to pomysł chwili, krótki impuls i już jest. Jeśli się nie uda, zmieniam znowu. A więc może warto to głębiej przemyśleć. Ogrodowi to wyjdzie tylko na dobre.

Zbliża się szalony czas, a więc zakupy roślinne przed nami. Spragnieni kolorów udajemy się na giełdę lub do centrum ogrodniczego i co robimy? Oczywiście - kupujemy rośliny. Ale jak kupujemy? - oczywiście spontanicznie.

No i muszę tutaj nieco ochłodzić naszą "misję zakupową". Otóż spontaniczne zakupy cieszą zaraz po zakupie, ale nie są najlepsze dla ogrodu. Dlatego muszę Wam udzielić kilka wskazówek odnośnie wyboru najlepszych roślin dla Waszego ogrodu.

O czym trzeba wiedzieć zanim udamy się na zakupy i co trzeba zrobić? Trzeba zakupy zaplanować. A planowanie zależy od kilku czynników, o których poniżej.

Miałam szczęście, że mogłam być w tym cudnym ogrodzie jeszcze raz i to o innej porze roku, latem. East Ruston Old Vicarage jest wyjątkowy i niezwykły. Wszystko w niesamowity sposób przemyślane, świadczące o wielkiej wrażliwości właścicieli.

Myślę, że każdy ogrodnik kochający angielskie ogrody, powinien tam kiedyś być i to wszystko zobaczyć. Tymczasem zabieram Was na wycieczkę wirtualną po tym pięknym miejscu.

Nawet nie wiem od czego zacząć relację, bo to tak oszałamiające miejsce, które sporo się od ostatniego czasu zmieniło. Powierzchnia obecnie wynosi 32 akry czyli około 13 hektarów.